ابن ملجم

ابن ملجم در خیالی خام بود

ظلمتی مطلق و بد فرجام بود

ضربت او فرق مولا را شکافت

آتش آن ضربه دنیا را گداخت

ضربه بر مولا شقاوت بوده است

حمله بر کاخ عدالت بوده است

خون پاکش در خودش گل پرورید

نسلِ پاکانِ زمین آمد پدید

ریشه و راهی برای شیعیان

چارده خورشید  در یک آسمان

چارده گُل با طراوت ، رنگ رنگ

چارده رنگِ دلاویز و قشنگ

چارده لبخند بر لبهای حق

چارده گیسویِ مانند شَبَق

چارده دلبند سرتا پا وقار

چارده فصل ،هرکدامش یک بهار

چارده زلف سیاهِ موج موج

چارده فوّاره ی زیبا به اوج

چارده پروین درون یک جهان

چارده نورند در یک کهکشان 

چارده گلزار با یک باغبان

چارده حسّ تناور در زمان

چارده گنجِ غنیّ و پر ثمر

چارده گنجینه از نوعِ بشر

چارده رودند ،جاری در زمان

چارده دروازه ی یک آستان

چارده معصومِ پاک و بی بدیل

چارده آیت برایِ یک دلیل

قدرتِ حق را گواهی می دهند

بر بشر نوری الهی میدهند

شاکرندو بر شکوران مهربان

هرکدامین چون جهانی در جهان

نرگسِ این چارده گل صاحب است

چون خدا فرمود اکنون غایب است

رهبر است و مرشد است و رهنما

دلخور از رفتارِ ملجم زاده ها

عاشق است بر رستگاریِ بشر

ساده و پاک است،خیرِ مستمر

نورشان سازد جهان را کامکار

با ظهورش می شود عالم بهار

هرکه دل داد دلربا شده است

ماه مهمانی خداوند است

شهر  دلها چه باخدا شده است

کوچه ها زنده اند و هستی ساز

آب و جارو برای ما شده است

هرچراغی نشانی از عشق است

عاشقی پاک و بی ریا شده است

خوش بحالش که لایق سفره است

چشم در چشم اولیا شده است

هرطرف ربّنا و ذکر سحر

خانه ی دل پر از جلا شده است

لذّت بندگی به اخلاص است

رمز اخلاص ربّنا شده است

دلبری راه و رسم خود دارد

هرکه دل داد دلربا شده است .

.

نسل پیچیده

نسلِ پیچیده و زنجیری دنیا شده ایم

همچو رایانه وماکت ومقوّا شده ایم

نیست لبخند به یک کوچه که تاپنجره ای

رو به آن وابِشَوَد،خالقِ غم ها شده ایم

گر دلی شادشدو خنده به لب دید کسی

از تعجّب به مَثَل چشم چاهارتا شده ایم

شب و دریا وَ غروب و دِه وجنگل ، رویا

نه کلاغیم ، نه کبکیم ،معمّا شده ایم.

بی تو تماشائی ندارم

من مصدرم ،تنها که معنائی ندارم

تو واژه هایم ،بی تو دنیائی ندارم

عشقِ من و دور از منی ،تنها غمینم

بی عشق روی تـو که رویائی ندارم

امروز دستم را بگیرو یادِ من باش

هر روزِ من دیروز ، فردائی ندارم

من رودم و جاری به صحرای کویرم

در حسرتت رویای دریائی ندارم

رفتن فقط در جستجویت لطف دارد

بی تو برای رفتنم پـائی ندارم

در آرزوی تنگ آغوشت گرفتـار

من عاشق و در عشق پروائی ندارم

آه ای امید جاریِ در لحظه هایم

من در نبود تو تماشـائی ندارم

دعای روز پنجم ماه مبارک رمضان

برگرفته از دعای روز پنجم ماه مبارک رمضان

.

توفیق به توبه ده و استغفارم

صالح و مطیع امر خود کن یارم

نزدیک کن و مقرّب درگاهت ،

ای مظهر لطف ، مهربان دادارم .

.

دعای روز ششم ماه مبارک رمضان

بر گرفته از دعای روز ششم ماه مبارک رمضان

کرده ام عصیان ، مرا خواری نده

کیفرم با قهر و بیماری نده

دور کن از موجبات خشم خود

اوج مشتاقی توئی ، زاری نده .

دعای روز چهارم ماه مبارک رمضان

بر گرفته از دعای روز چهارم ماه مبارک رمضان

قدرت انجام فرمانت بده

لذّت از ذکر فراوانت بده

حفظ کن در پرده از شرّ گناه

اوج بینائی ، به من آنت بده .

دعای روز سوّم ماه مبارک رمضان

برگرفته از دعای روز سوّم ماه مبارک رمضان

.

خالقا هوش نصیبم کن و بیداری را

دور فرما تو جهالت و ولنگاری را

خیر این روز به عالم برسان من را نیز ،

رمضان است بده لذّت هوشیاری را .

.

ربّنای استاد شجریان

ز خالق خواهش اعجاز کردن

پس از پایان دعائی باز کردن

شوی از نو بپا شاداب و خندان

وطن را روشن از آواز کردن

یتیمان را به مهری شاد کردن

برایت بنده ها آزاد کردن

قدح از جامِ اندوه سرکشیدن

میانِ سجده از تو یاد کردن

نوایت را به چشمِ دل شنیدن

به صورت پنجه از افغان کشیدن

تمامِ استغاثه صحّت تو

به حسرت لب به دندانها گزیدن

شوّد هر خواهشی خندیدن تو

چو اشک شمع از آتش چکیدن

امان از قدرت آن رَبّنا که .

شده بال زمین در پر کشیدن.

پل ورسک

والتِر اَگنِر مهندسِ اطریش

داده جان بر سر تعهّد خویش

دلِ پُل را شکسته از مرگش

لوگموتیو را غمش بجان زد نیش

ظاهراً از جهان خود دور است

باطنش یک جهان و شاید بیش

سوت بر پل عزای اگنرهاست

خاک ایران دهد به دنیا کیش

چه قشنگ است اینچنین مرگی

دل غربت شود برایت ریش.

زمانه امواج

زخمه عاشقی

گل زیبای من

تو رفتی