نیستم اهل #جناح و #حزب و #باند و دسته ای
خوش ندارم تا که باشم #عنصر وابسته ای
#مستقلّ مستقلّمم ، با نگاهِ خاص خود
منبعث از دیدگاه شخص از بد رسته ای
نیست مفهومِ سخن اینکه تحزّب خوب نیست
آرزو دارم به #کشور پا بگیرد هسته ای
کار حزبی را دهد تعلیم با دیدی درست
نه #فراماسیونری با سازو کارِ بسته ای
جوشش احزاب ملّی آرزوی هرکسی است
ضدّ حزب دولتی در پستوی دربسته ای
کِی شَوَد دولت برآید از دلَ احزاب ما
تا به آن دلبسته هر آزاده ی دلخسته ای ؟
#احمد_یزدانی
بنام خدا
تقدیم به رفتگران زحمتکش #شهرداری_فیروزکوه
صدای پای جارویت چه پر تعداد می آید
چنان شیرین کِشی ،انگار که فرهاد می آید
مَحل در خواب و بیداری برای رُفتُ و روبِ آن
خدارا ؛ زحمتت آیا کسی را یاد می آید؟
به پشت پنجره می بینم هر صبحی تقلّایت
به گرما و به سرما گوئیا داماد می آید
خطر در صبحِ تاریکست و تو در معرضِ آنی
یقین از جانبِ حق بهرِ تو امداد می آید
به آیاتِ الهی پاکی از ایمان نشان دارد
به همراهِ تو در هرکوی و بَرزَن شاد می آید
اگرچه بودنت در چشمها کم می نمایاند
فقط وقتی نباشی از مرض فریاد می آید
خدا فرمود در قرآن ، قلیلانند شاکرها
هر آنکس حرمتت نگذاشت از بیداد می آید
#احمد_یزدانی
@ahmadyazdany
#ادبیها
#شهرداری_فیروزکوه
#بنیاد_شعر_و_ادبیات_داستانی_ایرانیان
#انجمن_ادبی_کوتوال
#ماه_مبارک_رمضان
#کوتوال_فیروزکوه
https://t.me/ahmadyazdanypoem
شب بود و من با جاده ها درگیر
یاد تو شد آتش و دامنگیر
افتاده بودی لابلای من
با شعله میکردی مرا تسخیر
خاکستری ماند از من و بادم
تا بیکران ها برد در شبگیر
یادش بخیر آن روزگاران را
نامیده ام در خلوتم تقدیر
اکنون تمام آرزوی من
دیداری از آن قاب و آن تصویر.
#احمد_یزدانی
#ادبیها
#کوتوال_فیروزکوه #انجمن_ادبی_کوتوال #بنیاد_شعر_و_ادبیات_داستانی_ایرانیان
@ahmadyazdany
غرقم به شب وَ سکوت است حسودِ من
آلوده ی عزاست همه تارو پودِ من
فکرم نمیرود به درستی به کارِ خود
ولگردِ پهنه ی شبهاست بودِ من
افسرده ام وَ نفرتِ تبدارِ کینه ها
پایش گذشت از سرِ حدّو حدودِ من
محوند سایه و شب در سیاهیم
هستی گرفت بودنِ خود از نبود من
از خواب جستم و یک پنجره وَ نور
پایان گرفت خستگی من ، جمودِ من
از نو رسید روزو سلامم به روز باد
تقدیمِ هموطنانم درودِ من .
#احمد_یزدانی
#کوتوال_فیروزکوه
#انجمن_ادبی_کوتوال
#ادبیها
#بنیاد_شعر_و_ادبیات_داستانی_ایرانیان
همه بازیچه شدیم و همگی بازیگر
بر خودی دشمن و بر دشمن خود یاریگر
شده بیگانه خودی ، هرکه خودی بیگانه
داده ترس از تو مرا ، از من و تو آن دیگر
کرده اند حیثیت مام وطن را تاراج
اف به آنان که ز دشمن شده ما را بدتر
از بد حادثه در دام بلا افتادیم
غیرِ تدبیر و خرد نیست نجات از این شر
درد ما از خودمان است نه از بیگانه
بارالها بکن اوضاع زمان را بهتر .
https://t.me/ahmadyazdanypoem
باز عزیزیم ، من و تو وَ او
جمع همه ، تشنه وَ آب و سبو
آمده وقتِ هنرِ انتخاب
دست شود از همه ی خلق رو
رایِ خلایق شده از نو عزیز
باز به چشمانِ همه هست سو
آمده اند تا بروند عدّه ای
باز عبور از گذرِ گفتگو
فصلِ جدیدی شده آغاز باز
گفته به شوخی سخنی بذله گو
رای بگیرندو ، خداحافظی
کرده دعاگوئی ما ، مو بمو .
کوتوال خندان
احمد یزدانی
kootevallekhandan.blogspot.com
در خودم گم شده ام در پسِ پندار خراب
پشت سر مانده ای از حسرت و چشمی بیخواب
شرق و غرب نگهم را نبود جز یادت
از خزر تا به خلیج نظرم جز تو سراب
بال پرواز شکسته و دلی آزرده
روبرو راه دراز و خطر دزد و نقاب
مرده بودم و تو جانم شده بودی ای عشق
داده ای جان دوباره که بگیری به عذاب؟
همه امّید من است تا که بسوزم ز غمت
شاید از کورهٔ عشقت بدر آیم زر ناب
جز تو با هیچ کسم الفت و عشقی نبود
گر نباشد نظر لطف تو عالم مرداب
اشک چشم غزلی ، دُرّ خیال انگیزی
شمس تبریز منی ،هستی من با تو حساب .
احمد_یزدانی
پای تو میمانم ای خاک وطن در وقت تنگ
میزنم بر شیشه های کاخ استکبار سنگ
جبهه ی جنگ روانی جبهه ای گسترده است
می کند با خائنین داخلی کار فشنگ
دشمنان و جیره خواران در خیالات خوشند
پنبه دانه خواب می بیند شتر با آب و رنگ
دشمن است و ظاهراً دلسوز ملّت گشته است
جبهه ی واحد بُوَد پاسخ نه شلّیک تفنگ
با رسانه ، با خبر ، ابزارِ فیلم و سینما
از همان آغاز پیروزی نمود اعلان جنگ
ملّت ایران عمیق است و بزرگ و ریشه دار
زیر بار گربه آیا می رود هرگز پلنگ؟
می رود سختی و می آید بجایش راحتی
شب بسوی روز می راند ، شود دنیا قشنگ.
#احمد_یزدانی
هیئت دل روضه ی گلهای باغ
ختم خزان مجلس آقای باغ
خشّ و خشِ برگ و صدای زمین
زمزمه از شِکوه ی فردای باغ
گردنه ها در شب و ابر سیاه
تابلوی نقّاشی یلدای باغ
کشف حجاب همه ی شاخه ها
لُختی اندام دلارای باغ
آمدن قاصد پیغام برف
قارِ کلاغ و ننه سرمای باغ
کشت همه حاصل بی حاصلی
پوچی مطلق شده رویای باغ
بلبل شوریده امیدش ، رسد
بوی بهاران و تماشای باغ
می رسد از ره خبر خوش ، تمام
دوره ی برف و یخ و سرمای باغ.
احمد یزدانی
.
عشقی تو وَ بوی خوب نانی به همه
آرامشِ خانه ای ، چو جانی به همه
نازِ نفسی ، سپیده دم ، شبنم و گل
آوای نشاط زندگانی به همه
چون چشمه زلالی و چو دریا موّاج
سرزندگی آب روانی به همه
آسایشِ در شبی ، خیالی راحت
صبری تو وَ اسرار جهانی به همه
سرسبزی جنگلی ، بلوطی ، راشی
کاجی تو وَ چون سَروِ چمانی به همه
در جوی روانِ زندگانی جشنی
دریای وسیع و بیکرانی به همه .
احمد یزدانی
