- ۰ نظر
- ۱۷ بهمن ۹۹ ، ۲۱:۳۲
مردم همه در هجوم یک درد
باهم شده زن و کودک و مرد
چون لکّه ی ننک روزگارند
این قوم مرفّهین بی درد .
فیروزکوه عزیزم دل تو شاد
ناراحتی و مرض از تو دور باد
هرکس قدم برای تو برداشت سربلند
هرکس به رنج تو افزود خسته باد .
یا حسین ابن علی ، دلبستگانت آمدند
یا حسین ابن علی، وابستگانت آمدند
از تمامی جهان بر سر زنان، سینه زنان؛
عاشقانت ، پاکبازان ،اخترانت آمدند
گوئیا شصت ویک هجری رسید از گرد راه
گفتی هل من ناصر آقا شیعیانت آمدند
عشق تو در خونشان مثل هوای زندگیست
تو ندا دادی و از دردی کشانت آمدند
تو تمام هستی ما مستی ما یا حسین
خنده کن سالارما ، گریه کنانت آمدند
چشم دنیا خیره شد بر زائرانت یا حسین
گوئیا از برکه ها نیلوفرانت آمدند
تو امام ما و ارباب تمام کائنات
حاکم دلها شمائی ، نوکرانت آمدند
نینوا غرق عزا غرق غم جانکاه تو
دید با چشمان خود کرّوبیانت آمدند
گفت یزدانی به راه شیری عشّاق تو
یک ستاره از دل صد کهکشانت آمدند .
خیمه گه میسوزد و در آسمان ماتم بپاست
روز مرگ اشرف آدم و در عالم عزاست
حضرت عبّاس و اصحاب و زنان و کودکان
در بهشتند و خدا خود منتقم بر اشقیاست
داده اند درس ستم سوزی به دنیا با عمل
هرکه با ظالم بسازد بدترین خلق خداست
روز عاشورا حسین ابن علی با یاوران
روبروی ظلم جنگیدند و این آئین ماست
در کلاس درس انسانسازی آل عبا
هر زمینی کربلا هر روز عاشورا بپاست
@ahmadyazdany
ز خالق خواهش اعجاز کردن
پس از پایان دعائی باز کردن
شوی از نو بپا شاداب و خندان
وطن را روشن از آواز کردن
یتیمان را به مهری شاد کردن
برایت بنده ها آزاد کردن
قدح از جامِ اندوه سرکشیدن
میانِ سجده از تو یاد کردن
نوایت را به چشمِ دل شنیدن
به صورت پنجه از افغان کشیدن
تمامِ استغاثه صحّت تو
به حسرت لب به دندانها گزیدن
شوّد هر خواهشی خندیدن تو
چو اشک شمع از آتش چکیدن
امان از قدرت آن رَبّنا که .
شده بال زمین در پر کشیدن.
سرمایه و دارائی ما بیهوده است
افسانه ی مانائی ما بیهوده است
ویروس به صد زبان به ما داد خبر
جز دانش و دانائی ما بیهوده است .
درون نبض زمان چون تپش شود تکثیر
تلاش و کوشش این مردم از صغیر و کبیر
یقین که می رود این روزهای تنهائی
کشیده ما کرونا را به غُل و در زنجیر.