ای پدر روحت قرین رحمت پروردگار

جهان آبستن تدبیر و تغییر

جهان رو به قهقراست

در این جهان که بشر رو به قهقراست
هر ادّعای بدون سند خطاست
اکنون جوان که ندارد امید و عشق
یا پای منقل و یا نشئه در فضاست.

جهان هنگ است

حیاط خلوت پائیز در زندان سلام آقا
تو پرسیدی که آیا آسمان تنها به یک رنگ است
سوالت را جوابی نیست سرها در گریبان است
میان گولّه ی برفی انسانها کنون سنگ است
دورنگی حاکم است و سادگی مطرود و سرگردان
حیاط خلوت پائیز در زندان خرد ننگ است
زبان بازان حکومت می‌کنند و عاقلان خاموش
جهان درگیر با حکّام اهل مکر و نیرنگ است
صداقت را خریداری نباشد مفت و ارزان است
خیانت طالب بسیار دارد سخت پر رنگ است
حیاط خلوت پائیز در زندان سخن کوتاه
حیاط خلوت پائیز در زندان جهان هنگ است .

سرانجام جهان

عزیزان عمر ما کوتاهه کوتاه
سر راهه همه یک چاهه یک چاه
بسویش ما شتابان می شتابیم
سرانجام جهان یک آهه یک آه .

 

.

 

پدر

Title goes here

Table title

Type the text here

زاد روز

من عقربم از قاف زمان آمده ام

در پنجم آبان به جهان آمده ام

افتاده و برخاسته ام در همه عمر

از وضع زمانه ام به جان آمده ام .

آتشت در دلم جاودانه

رفتی و یاد تو شد فسانه

آتشت در دلم جاودانه

تا نیائی نمی گیرم آرام

میکشم از شرارت زبانه

شعله ور در گدازم شب و روز

شکوه ام یکسره از زمانه ؟

زندگی بی تو رنج و عذابه

تو نباشی چو زندان جهانه .

این جهان

این جهان هفت آسمان دارد وَ رو

هرکدام از آسمان‌ها غرق سو

روی اوّل از خوشی‌ها دلخوشی

می‌رسد هرکس نماید جستجو

روی دوّم ، ناخوشی ،اندوه و درد

مثل چاقو می رود در جان فرو

روی سوّم تندرستی ، عافیت

دارد هرانسانی آنرا آرزو

رویِ چارُم کامیابی از زمان

بهره بردن از فضاهای چو مو

روی پنجم بخشش و آمرزش است

چشم پوشی از جفاهای مگو

رویِ شش باشد محبّت ، احترام

از برای هربنی نوعی نکو

هفتمین رو رد شدن از هر بدی

درگذشتن از بدِ بی آبرو

از خدا خواهم که یاران ، دوستان

بوده دائم بندِ یک را روبرو

دور باشند از فرازِ بند دو

سوّمین را داشته بی جستجو

چهارمین رو در مسیر هرکسی

پنجمین باشد براشان خلق و خو

بند شش را میکنم تقدیمتان

احتراماتی که اخلاق است و خو

بند هفت را از شما دارم طلب

از بدی‌هایم گذر بی گفتگو

ای عزیزان عمر کوتاه ، وقت تنگ

با عمل انسان شود با آبرو

بی عمل هرکس درختی بی بَر است

می‌شود آتش سرانجامِ چو او

دور باید بود از نفس و هوی

هرکسی خواهد سبکبالی چو قو.

#احمد_یزدانی

گاهی خشایارم

گاهی خشایارم که یونان را نگیرم هیچ

گاهی چنان سلطان حسینم ،پست وبیمارم

نادر به هندم من و گاهی ایلِ قاجاری

ضدّو نقیضم من وَ در بند و گرفتارم

باشی اگر بانو جهان را فتح خواهم کرد

در غیبتت هیچ و خطاکار و خودآزارم .

چارده دروازه در یک آستان

ابن ملجم در خیالی خام بود

ظلمتی مطلق و بد فرجام بود
ضربت او فرق مولا را شکافت
آتش آن ضربه دنیا را گداخت
ضربه بر مولا شقاوت بوده است
حمله بر کاخ عدالت بوده است
خون پاکش در خودش گل پرورید
نسلِ پاکانِ زمین آمد پدید
ریشه و راهی برای شیعیان
چارده خورشید  در یک آسمان
چارده گُل با طراوت ، رنگ رنگ
چارده رنگِ دلاویز و قشنگ
چارده لبخند بر لبهای حق
چارده گیسویِ مانند شَبَق
چارده دلبند سرتا پا وقار
چارده فصل ،هرکدامش یک بهار
چارده زلف سیاهِ موج موج
چارده فوّاره ی زیبا به اوج
چارده پروین درون یک جهان
چارده نورند در یک کهکشان
چارده گلزار با یک باغبان
چارده حسّ تناور در زمان
چارده گنجِ غنیّ و پر ثمر
چارده گنجینه از نوعِ بشر
چارده رودند ،جاری در زمان
چارده دروازه ی یک آستان
چارده معصومِ پاک و بی بدیل
چارده آیت برایِ یک دلیل
قدرتِ حق را گواهی می دهند
بر بشر نوری الهی میدهند
شاکرندو بر شکوران مهربان
هرکدامین چون جهانی در جهان
نرگسِ این چارده گل صاحب است
چون خدا فرمود اکنون غایب است
رهبر است و مرشد است و رهنما
دلخور از رفتارِ ملجم زاده ها
عاشق است بر رستگاریِ بشر
ساده و پاک است،خیرِ مستمر
نورشان سازد جهان را کامکار
با ظهورش می شود عالم بهار
#احمد_یزدانی