من ایرانیم افتخارم وطن

من ایرانیم افتخارم وطن
نباشد  که تحقیر خود کار من
خدا را پرستش کنم با خرد
پرستیدن دیگران شرک و رد
کسی اهل فکر است و یا منتقد
به منطق سخن را کند منعقد
نبیند کسی پاچه خواری ز من
من آزاده ام جانفدای وطن
اگر کرده تعریف خیر از وفا
بود قصد و نیّت برای خدا
کمی فکر روشن کند حال من
همه سعی من ارتقا وطن .

خداوندا وطن را حفظ فرما از اراذل ها

خداوندا وطن را حفظ فرما از اراذل ها
که کردند از برای عاشقان ایجاد مشکل ها
در آغاز هرچه میشد گفته از خیر و فداکاری
و در هنگام انجامش فرو رفتند در گِل ها
تمام وعده ها مشتی دروغ از روی خودخواهی
فقط بهر چپاول گفته از کشتی و ساحل ها
ز دست فتنه انگیزی شده رسوای هر جائی
از آنان سرد شد در مدّتی کوتاه همه دل ها
نه دل دارند دست از  قدرت و ثروت جدا سازند
نه اهل همزبانی بوده با افکار عاقل ها
بفریادی رسا با عالمی گفت این سخن دانا
بدون نور دانائی نیابی راه منزل ها .

وطن ریشه و اصل و بنیان ما

از هر طرف که نگاهت کنم وطن

از هر طرف که نگاهت کنم ،وطن
خواهم که جان به فدایت کنم،وطن
پهناوری وَ نداری تو انتها
جان را نثار صفایت کنم ،وطن
مفتونِ عشقِ تو هستم و عاشقت
دُرّ و گوهر به بهایت کنم ، وطن
دارم زِ بوم و برت خاطراتِ خوش
چشمان خود کفِ پایت کنم ، وطن
#احمد_یزدانی

ای وطن ما بی ریا همواره یارت بوده ایم

لطفاً کمی تامّل کنید

دریافت

چون تو بسیار آمدند و رفته بی حرف و سخن

چون تو بسیار آمدند و رفته بی حرف و سخن

از چه رو با کرده هایت دوختی از ما دهن

بوده رویای همه با بودن تو حال خوب

گشته ای اسباب مرگ گاوُ و اشک مشد حسن

فرق ما با تو زیاد است از زمین تا آسمان

درد تو درد ریاست درد ما باشد وطن

ادّعاهایت اگر عالم بگیرد خارج است

ساز خود را روی سن در وقت کنسرتت بزن 

عاقل هستی تو برایت یک اشاره کافی است

جز بدی خوبی نمیماند نه از تو یا که من .

مانده بر تارک وطن جاوید

ای صدای بلند و جاویدان

ای صدای بلند و جاویدان

اوج آواز مردم ایران

صوت داوودی زمان ، خورشید

زنده هستی برای دلداران

افتخار خرد ، غمی شیرین

گوهری بی نظیر و بی همسان

تا قیام و قیامت این خاک

نغمه هایت ترنّم باران

.

روبروی کژی شدی سدّی ،

نشدی لقمه ی چپش آسان

هرکه با تو نشست خوشبو شد

ربّنای تو اوج کارستان

.

خوش خرامان برو سفر خوش باد

خیر جاری و عشق بی پایان

در سفر هم تو زنده خواهی بود

ای شکوه و غرور کوهستان 

.

مانده بر تارک وطن جاوید

همچو فردوسی همه دوران

خاک طوس از قدومتان اکنون

قبله گاهی برای مشتاقان.

خدائی که کنی سختی به آسانی بدل ، مارا تماشا کن

بنام خدا

(قصیده ای با تاسّی از دعای هفتم صحیفه سجّادیه)

خدائی که کنی سختی به آسانی بدل

مارا تماشا کن

وطن بیمار شد خالق

برایش چاره ای ای ربّ دانا کن

به ما راه برون رفتی نمایان کن

در این سختی کمک فرما

به دردی ما گرفتاریم خالق

چاره کن ، مارا شکیبا کن

لوازم از تو میگردد مهیّا

جز تو هرگز نیست درمانی

برای بندگان ناسپاس خود

لوازم را مهیّا کن

میان مشکلاتیم و توئی تنها پناه ما

در این اوضاع

بدام مشکلات افتادگان را

با توانائی توانا کن

خداوندا بلائی آمده

در زیر بار آن کمر تا شد

به بیماری گرفتاریم ما

ای مهربان مارا مداوا کن

به دام شکّ و شبهه رفتگان را

نیست برگشتی به آسانی

ز پستی خارج و در کوره عشقت

بسوزان و مصفّا کن

اگر قفلی شما بستی

کسی را نیست یارائی که بگشاید

اگر ناشکری از ما بوده است

با بخششت هر بسته را وا کن

نباشد بازگشتی از برای

آنچه پیش آورده ای خالق

به لطف و مرحمت از ما

کویر لوت دریا کن

خداوندا اگر خواری دهی 

هرگز نباشد یاوری دیگر

در بسته به روی ما گشا ،

حاجات امضا کن

برای بندگانت عاقبت را خیر کن

ای مهربان خالق

تو نوکرهای اهلبیت خود را

سربلند در کلّ دنیا کن

خداوندا وطن را 

از بلای ناگهانی پاک کن با مهر

دعای عافیت را مستجاب و

نور ایمان را هویدا کن

همه دلخسته و تنها و غمگینیم

باشی تو پناه ما

اگر عصیانگر ی کردیم و کفران

خالقا با ما مدارا کن .

#احمد_یزدانی

وطن ای سرو سبز بستان تو

        وطن ، ای سروِ سبزِ بستان تو

                     ای گلستانِ در گلستان ، تو

                            مهدِ کوروش و داریوشِ بزرگ

                                                   مثلِ کوهی به جات استاده

 

  لاله ی سرخ دشت گیتی ، تو

                 خاجِ بازی وَ می پرستی ، تو

                             مشهدو قم دوقطبِ ایمانت

                                                گوشه هایت همه امامزاده

 

اوّلین نقطه ی حضورِ بشر

                مهدِ خیرو همیشه بد با شر

                                 ای موحّد وَ مهد پاکی ها

                                            هرچه خوبیست ازتو شد زاده

 

ای قدمگاهِ پاکِ معصومان

                 حافظت معجز جهان قرآن

                                خاکِ پاکِ امامِ هشتمِ ما

                                             شاهِ والاتبارو شاهزاده

 

نقطه ی اوجِ روزگارم ، تو

                قلبِ من ، عشقِ من ، شعارم تو

                                 سربلندو نجیب و زیبائی

                                     ریشه داری تو چون بزرگزاده

 

وطن از رنجِ تو فغان دارم

                قصدِ تحقیرِ دشمنان دارم

                               بی تو دنیاست آخرِ دنیا

                                             همه ی مردمِ تو ، دلداده

 

در جهانی که هست چون زندان

                حکمرانی کند در آن شیطان

                               تو فقط مستقلّ و آزادی

                                              بهرِ آزادگان توئی جاده

 

روم و یونان به زیرِ پاهایت

           روس و عثمان و کشمکشهایت

                          جنگهایت دفاع و پیروزی

                                                رِندهایت برایت آماده

 

برده ای رنجهایِ دوران را

            خورده ای زخمهای شاهان را

                          شیطنت های انگلستان را

                                         از تو وحشتزده ، پدرخوانده

 

چارسویِ تو چار دنیا هست

               عالمی را به تو نظرها هست

                                دوربادا نگاهِ بد از تو

                                                جام دنیا وَ تو در آن باده

 

یک جهان است و دشمنی باتو

                  جمعشان جمع در بدی با تو

                         خالق است آنکه حفظ می دارد

                                                     اقتدارِ تو را خدا داده

 

پاره کردند عهدو پیمان ها

              کرده برپا عجیب طوفان ها

                             ای تو دنیائی از وفاداری

                                              هرکه بد کرد با تو ، افتاده

 

جمع هستند دشمنان باهم

               فتنه ها کرده اند بدان باهم

                            غافل از وحدتت ، نمی دانند

                                  خون دهند مردمت به تو ساده

احمدیزدانی

کوتوالkootevall