تو ساحل امن خانه ی من

تو ساحل امن خانه ی من

آرامش بیکرانه ی من

چشمان و نگاه دلفریبت

در پرسه زدن بهانه ی من .

بهتر است فکر کودکانه کنیم

بهتر است فکر کودکانه کنیم
شادمانی بی بهانه کنیم
گفته خندیده دور هم باشیم
پایکوبی شادمانه کنیم
بهتر است ترک عادتی بکنیم
سوی یاران عنایتی بکنیم
با سخاوت و مهر و دلشادی
حال هم را رعایتی بکنیم
بهتر است در خیال هم باشیم
علّت عشق و حال هم باشیم
داده دستان به دست یکدیگر
سدّ راه زوال هم باشیم.

دادم به دست تو دل را شکسته ای

دادم به دست تو دل را شکسته ای

پیمان بسته ی خود را گسسته ای

با آنهمه بهانه که در بودن تو بود

بی هر بهانه پنجره ی مهر بسته ای

من ساده دل و تو بیرحم و بی وفا

دستت به خون دل من تو شسته ای

در انتظار تو بودم ولی عَبَث

حتّی بمن ز رفتن خود هم نگفته ای ،

می آئی و خبرت نقل مجلس است

سنگ مزار و تو غمگین نشسته ای .

برای من تو همه عالمی بهانه توئی

برای من تو همه عالمی ، بهانه توئی

غم بزرگ دلم ، هق هق شبانه توئی

تمام من شده ای تو ، تو هستیم شده ای

خیال خاطر و رویای عاشقانه توئی .