از خدا هر صبح میخواهم برایت
زندگی را از سرِ شوق و شکفتن
ماندگار آرامشت ، شاداب و خندان
رزق سرشار و خدا را شکر گفتن
اشعار احمد یزدانی
نقطه ی اوج عاشقی خالق ، با خدا گفتگو چقدر زیباست .
فرزند قلل و کوه و کوهستانم
مفتون جمال و جلوه ی گیلانم
شدپیشه ام عاشقی، چو شمعی روشن
در معرکه ی باد خوش و رقصانم
دائم و مرتّباً در آمد شدنم
چون مارکوپولو به گردش دورانم
من چشمه ام و مقصد من دریاهاست
آرام بسوی مقصدم میرانم
از صخره و قلّه های کوهستانی
سرسخت شدم ،مقاومت در جانم
گیلان که بهشتِ من وَ عشقم آنجاست
از دیدنِ روی ماه او خندانم
امّا همه ی نای و نوایم تهران
معتاد شدم به او ؛ خدا درمانم
اینها که شنیده اید یک جمله چنین
من ذرّه ای از بزرگیِ ایرانم
پیام های کوتاه
-
۵ بهمن ۹۸ , ۰۱:۱۰بحث نفوذ جدّی است راحت و بیگمان بگو
-
۵ بهمن ۹۸ , ۰۱:۰۷عشقی تو و بوی خوب نانی به همه
-
۲۹ دی ۹۸ , ۲۲:۲۹دامگه بودی و شیطان افتاد
-
۲۹ دی ۹۸ , ۲۲:۲۸زلزله مست غروری تو و بی درمانی
-
۲۹ دی ۹۸ , ۲۲:۲۷کاش می شد حق چو نوری در دلم
-
۲۹ دی ۹۸ , ۲۲:۲۵بگو از دوستی تا راحت جان در میان باشد
-
۲۹ دی ۹۸ , ۲۲:۱۹دل شب بود و تو و شعر و من و حال خراب
-
۲۹ دی ۹۸ , ۲۲:۱۶نیستم عضو جناح و حزب و باند و دسته ای
-
۲۹ دی ۹۸ , ۲۲:۱۵خاطراتی که ماندنی شده است
-
۲۲ دی ۹۸ , ۲۲:۲۴عاشقان سینه های پر غوغا
کلمات کلیدی
آخرین مطالب
-
۰۴/۰۱/۰۴تنم به جاده و دل در مسیر طولانی
-
۰۴/۰۱/۰۴باشی چو بهار سبز و خندان خوشحال
-
۰۴/۰۱/۰۴آغاز بهار و ماه قرآن باهم
-
۰۴/۰۱/۰۴شب های قدر و رها در ورای خود
-
۰۳/۱۲/۰۷درمان غم بشر ظهور است
-
۰۳/۱۲/۰۷در خاطر سرد گورها فریاد است
-
۰۳/۱۲/۰۷پلنگ قلدری با هیبت شیر
-
۰۳/۱۲/۰۷به کجا من ز درخانه ی عشق تو روم
-
۰۳/۱۲/۰۷مردم این کشور چین در آغاز
پربیننده ترین مطالب
-
۹۶/۰۶/۱۱زندگی تنها و بی همسر بد است
-
۹۸/۱۱/۰۵بحث نفوذ جدّی است راحت و بیگمان بگو
-
۹۸/۱۱/۰۵عشقی تو و بوی خوب نانی به همه
-
۹۸/۱۰/۲۹زلزله مست غروری تو و بی درمانی
-
۹۸/۱۰/۲۹دامگه بودی و شیطان افتاد
-
۹۸/۱۰/۲۹کاش می شد حق چو نوری در دلم
-
۹۸/۱۰/۲۹دل شب بود و تو و شعر و من و حال خراب
-
۹۵/۰۴/۱۳کلفور ، طرود ، سرخدشت
نویسندگان
- احمد یزدانی (1470)
در دل شب روز اندیشیده ام
نور را در متن ظلمت دیده ام
همنشینم آتش سوزنده بود
بارها من شعله ور گردیده ام
تن به زیر بار و دل آزاد بود
در زمان سوختن خندیده ام
با یقین در معبر تنگ زمان
هرچه را میخواستم بخشیده ام
بوستان عمر من پربار شد
میوه داد و من از آنها چیده ام
نیست دیگر آرزوئی در دلم
شاکرم از خالق نادیده ام