بی دردها از شعرهای من نمی خوانند

بیدردها از شعرهای من نمی خوانند

از نفرتم نسبت بخود چیزی نمی دانند

تنها و غمگین می سرایم از غم مردم،

نام آوران در کُنج گمنامی نمی مانند .

قفل از سخنم کلید من اشعارم

قفل از سخنم ، کلید من اشعارم

آنی که تو میشناسی از من نه منم

خوشحالی من حدوث گمنامی من

اسرار درون جان خود را کفنم

روزی که به جستجوی من برخیزی

یک خاطره ام ، غبار راه وطنم .