اشعار احمد یزدانی

من بی حضور تو ای عشق شک نکن ، هستم چو کشتی در گِل نشسته ای

اشعار احمد یزدانی

من بی حضور تو ای عشق شک نکن ، هستم چو کشتی در گِل نشسته ای

اشعار احمد یزدانی

من که نفهمیده ام کیستم و چیستم
گرچه تمامی عمر سوختم و زیستم
آتش جانم به من گفت ببین سرخیم
شعله ورم باقیم سرد شوم نیستم .

دنبال کنندگان ۴ نفر
این وبلاگ را دنبال کنید
نویسندگان

۱ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «آدمی» ثبت شده است

هرگز نفهمیدم چرا خواندند آدم

من آدمی نه دست و پای گردبادم

زانو زد هستی روبرویم گشته تسلیم

از آسمان بر خاکدان همچون عقابم

از ماجراهائی که بر سر رفته را من

با کوه اگر گویم کند سر را به من خم

در زیر پای خود نهادم کهکشان ها

امّا حریف نفس خود هرگز نگشتم .

  • احمد یزدانی