تو تابلویِ مینیاتوری از فرشچیانی
آوازِ خوش و نازِ جهانیِ بنانی
افسانه ی شهزاده وَ اسب و سفری تو
چون دخترِ رَز باده ی پر شورو شَری تو
عشقی وَ جوانیست مرامِ تو وَ مستی
پیری نپذیری وَ پراز شوری و هستی
تو آخرِ زیبائیِ گلهایِ جهانی
زیباتر از آنی که بگویم که چنانی
من دلشده هستم ،دلِ خود را به تو دادم
دادم دلِ خود را وَ از این غائله شادم
دارم گُلِ من از تو تمنّایِ نگاهی
با گوشه ی چشمت بنِگر گاه به گاهی
