درگیر عشق تو از عمق باورم

درگیر عشق تو از عمق باورم
مسحور مهر تبر با صنوبرم
آغوش میگشایم و تو دور میشوی
مانند قوس و قزح از برابرم
نزدیک میشوم تو به من زخم می زنی
من تاب مهر تبر را نیاورم
می خواهی ام و نمی خواهی ام بگو
بیم و امیدی و در تو شناورم
وقتی چو زلزله ویرانه میکنی
باید چگونه بگویم که بهترم .

وقتی که در هوای قفس غوطه میخورم

.

وقتی که در هوای قفس غوطه میخورم

رنجیده از خیال تبر با صنوبرم

طوفان در انتظار و خطرهاست در کمین

تو ساحلی خیالی و من مسخ باورم .

قصّه ی ما سقوط باور بود

قصّه ی ما سقوط باور بود

خشم داس و تن صنوبر بود

آنقدر شد دروغ قدرتمند

حق غریبه و حرف دیگر بود

همه بودند در تمام سطوح

باطل از بهرشان چو دلبر بود

مانده تنها و بیکس و غمگین

هرکه با حق چنان برادر بود

دشمنان شاد و دوستان غمگین

این سرانجام و حرف آخر بود .

وحشت کن از آنروز که برگردم از این عشق

وحشت کن از آن روز که برگردم از این عشق