در گوشه ای نشسته سکوت و صبوریم
حسرت به دل ز داغ رفیقان و دوریم
در سینه از فراق عزیزان عزا بپاست
درگیر این دوروزه ی زندان زوریم .
اشعار احمد یزدانی
من بی حضور تو ای عشق شک نکن ، هستم چو کشتی در گِل نشسته ای
من که نفهمیده ام کیستم و چیستم
گرچه تمامی عمر سوختم و زیستم
آتش جانم به من گفت ببین سرخیم
شعله ورم باقیم سرد شوم نیستم .
دنبال کنندگان
۴
نفر
این وبلاگ را دنبال کنید
پیام های کوتاه
-
۵ بهمن ۹۸ , ۰۱:۱۰بحث نفوذ جدّی است راحت و بیگمان بگو
-
۵ بهمن ۹۸ , ۰۱:۰۷عشقی تو و بوی خوب نانی به همه
-
۲۹ دی ۹۸ , ۲۲:۲۹دامگه بودی و شیطان افتاد
-
۲۹ دی ۹۸ , ۲۲:۲۸زلزله مست غروری تو و بی درمانی
-
۲۹ دی ۹۸ , ۲۲:۲۷کاش می شد حق چو نوری در دلم
-
۲۹ دی ۹۸ , ۲۲:۲۵بگو از دوستی تا راحت جان در میان باشد
-
۲۹ دی ۹۸ , ۲۲:۱۹دل شب بود و تو و شعر و من و حال خراب
-
۲۹ دی ۹۸ , ۲۲:۱۶نیستم عضو جناح و حزب و باند و دسته ای
-
۲۹ دی ۹۸ , ۲۲:۱۵خاطراتی که ماندنی شده است
-
۲۲ دی ۹۸ , ۲۲:۲۴عاشقان سینه های پر غوغا
کلمات کلیدی
آخرین مطالب
-
۰۴/۰۷/۰۶سکوت است و من و شبهای زندان
-
۰۴/۰۷/۰۶چون فضا ابری و هوا سرد است
-
۰۴/۰۷/۰۶الماس گرانبهای ناب است شهید
-
۰۴/۰۷/۰۶معنای عشق عوض شد کنون بسی
-
۰۴/۰۷/۰۶ضحّاک زمان نتانیاهو قاتل پست
-
۰۴/۰۷/۰۶در گسلهای سیاسی فرصت است
-
۰۴/۰۷/۰۶از نتانیاهوی ضحّاک زمان
-
۰۴/۰۷/۰۶افتخار ملّت ایران شدی از نو دبیر
-
۰۴/۰۶/۲۷به خاک میهنم مشهور هستی
پربیننده ترین مطالب
-
۹۶/۰۶/۱۱زندگی تنها و بی همسر بد است
-
۹۸/۱۱/۰۵بحث نفوذ جدّی است راحت و بیگمان بگو
-
۹۸/۱۱/۰۵عشقی تو و بوی خوب نانی به همه
-
۹۸/۱۰/۲۹زلزله مست غروری تو و بی درمانی
-
۹۸/۱۰/۲۹دامگه بودی و شیطان افتاد
-
۹۸/۱۰/۲۹کاش می شد حق چو نوری در دلم
-
۹۸/۱۰/۲۹دل شب بود و تو و شعر و من و حال خراب
-
۹۵/۰۴/۱۳کلفور ، طرود ، سرخدشت
محبوب ترین مطالب
-
۹۴/۱۰/۲۴صف به پا از دسته ی بدکارها
-
۹۵/۰۳/۰۳عده ای روزیم و یک عده شبیم
-
۹۹/۰۱/۲۹من غم ، تو شادی و دنیا پر از ستم
-
۹۷/۰۶/۰۹ملتهب تر ز نقطه ی جوشم
-
۰۲/۰۴/۲۶گیسوانت آبشاری از طلا
-
۹۵/۰۸/۰۸در ساحت عشق بندگی باید کرد
-
۹۷/۱۰/۰۵خال می کوبم به تندیس نگارم روز و شب
-
۹۹/۰۱/۲۹دلی و دلبری و بوده خودت هم دلدار
-
۹۷/۰۵/۳۱می گریخت فیل در سحرگاهان
-
۹۹/۰۱/۲۶مسافر سفر دوردست چشمانت
نویسندگان
- احمد یزدانی (1527)
همیشه عاشق و در پای کارم
غلام عشقم و او هست یارم
تمام راهها را ره سپردم
شدم صدبار زنده باز مردم
همه آتش و آب و خاک هستم
به فرمانی ز سوی باد مستم
که تا دامن بسوزم از صبوری
نبینم بار دیگر روی دوری .