اشعار احمد یزدانی

آتش جانم بمن گفت ببین سرخیم ،، شعله ورم باقیم سرد شوم نیستم

اشعار احمد یزدانی

آتش جانم بمن گفت ببین سرخیم ،، شعله ورم باقیم سرد شوم نیستم

اشعار احمد یزدانی

فرزند قلل و کوه و کوهستانم
مفتون جمال و جلوه ی گیلانم
شدپیشه ام عاشقی، چو شمعی روشن
در معرکه ی باد خوش و رقصانم
دائم و مرتّباً در آمد شدنم
چون مارکوپولو به گردش دورانم
من چشمه ام و مقصد من دریاهاست
آرام بسوی مقصدم میرانم
از صخره و قلّه های کوهستانی
سرسخت شدم ،مقاومت در جانم
گیلان که بهشتِ من وَ عشقم آنجاست
از دیدنِ روی ماه او خندانم
امّا همه ی نای و نوایم تهران
معتاد شدم به او ؛ خدا درمانم
اینها که شنیده اید یک جمله چنین
من ذرّه ای از بزرگیِ ایرانم

تبلیغات
Blog.ir بلاگ، رسانه متخصصین و اهل قلم، استفاده آسان از امکانات وبلاگ نویسی حرفه‌ای، در محیطی نوین، امن و پایدار bayanbox.ir صندوق بیان - تجربه‌ای متفاوت در نشر و نگهداری فایل‌ها، ۳ گیگا بایت فضای پیشرفته رایگان Bayan.ir - بیان، پیشرو در فناوری‌های فضای مجازی ایران
طبقه بندی موضوعی
بایگانی
نویسندگان

۴ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «پاک» ثبت شده است

نمیدانی چه ها دیدم من از خون درخت تاک
هرآنکس خورده یک جرعه از آن را رفته تا افلاک
بیا بنشین کنار من که شاید پا دهد روزی ،
تو هم نوشیده از آن تا شود دنیا و دینت پاک .

  • احمد یزدانی

نمیدانی چه می بینم من از خون درخت تاک
هر آنکس خورده است یک جرعه از آن رفته تا افلاک
بیا بنشین کنار من که شاید پادهد روزی
تو هم نوشیده از آن تا شود دنیا و دینت پاک.

  • احمد یزدانی

شد اکنون روزگار ویژه آغاز

جوانان کرده طرح فکر و ایده

از آنجائی که انسان وقت زادن

شود با شکل خاصش آفریده

چه خوب است تا که هرنسلی خودش هم

برای رشد خود طرحی کشیده

بُوَد راه نجات خلق در آن

چه خوب است حاکمان آن را شنیده

نهاده خودپسندی را به یکسو

ترازو بود حق از آن چکیده

هر آن امری که بر خود ناپسندند

برای هیچکس آن را ندیده

نخواهند هیچکس را نوکر خود

نخوانند خویشتن را برگزیده

بپرسند از نظرهای جوانان

جوانان تمیز و پاک عقیده

اگر اینگونه می‌کردند قبلاً

نمیشد پرده ها اکنون دریده

اگر چه عالمی در گیرو دار است

صداقت از جوامع پرکشیده

ولی ایران و ایرانی رشید است

هزینه داده در راه عقیده

اگر از رفته ها عبرت بگیرد

بلوف از سوی شیطان را ندیده

بهمراه خرد با خیر و خوبی

نموده انتخابی برگزیده

تفرّق را بگور خود سپرده

کنار هم ز هر رنجی رهیده

شده احیا بزرگی های ایران

جهانی پشت مرزش صف کشیده

همه ایرانیان شاداب و خندان

دوباره بام عالم را خریده.

 .

  • احمد یزدانی

زندگی رود پاک و زیبا بود

جانبش رو به سوی دریا بود

شیطنت مثل بچّه ها کردیم

گِل شد آن مزد کار ماها بود .

  • احمد یزدانی