اشعار احمد یزدانی

جلوه ی نازجهان شیرین ولی فانیست، حرفش را نزن

کار دنیا بی وفائیهای طولانیست،حرفش را نزن

آسمان درآسمان درآسمان درآسمان تا هفت بار

تابلوئی از معرفت ، دانش و نادانیست،حرفش را نزن

قرن ها از پشت هم رفت وبشر پشت بشر پشت بشر

گرچه طولانیست نزد اهل دل آنیست، حرفش را نزن

شاهدِ زیبا رخ باعصمتان خود ساقی است

قصّه پیچیده،هوای سینه بارانیست حرفش را نزن 

غافلان مستند و بهتر مست باشند از دو روز عمر خود

دور گردون چرخشی در بعد حیرانیست ، حرفش را نزن

نیست یکسان حال دوران،آسیابست و به نوبت متّکی

میشود افسونگر افسون گفته طوفانیست،حرفش را نزن

سرکشان را سختی دوران نشاند جای خود

بندگی ، گردن نهادن ،عین آسانیست، حرفش را نزن

آنکه بر کون و مکان باحکمتش تدبیر دارد خالق است

دامن او را گرفتن بحث پایانیست، حرفش را نزن

#احمدیزدانی