من و خواب بوده باهم ،دو رفیق و یارو همدم
من اسیر قهرو نازش و وی همدمم دمادم
به نظر همیشه بیدارو به دل اسیر کویش
دل و چشم هر دو در خواب وسفر به قهقرا هم
به تلنگری شبی باده فروش ِ مست بامن
به زبانِ بی زبانی بنِمود عُمرِ آدم
چو زِ دست رفته عمرت نشود دگر پدیدار
اَگَرم شوند یکدست همه ی زمانه با هم
چه بسا که چشم خواب است و جهانِ سینه بیدار
تو نخواب ،عمر کوتاه و به خواب می شود کم
- ۰ نظر
- ۲۹ شهریور ۰۰ ، ۰۰:۳۰