اشعار احمد یزدانی

نقطه ی اوج عاشقی  خالق ، با خدا گفتگو چقدر زیباست .

اشعار احمد یزدانی

نقطه ی اوج عاشقی  خالق ، با خدا گفتگو چقدر زیباست .

اشعار احمد یزدانی

فرزند قلل و کوه و کوهستانم
مفتون جمال و جلوه ی گیلانم
شدپیشه ام عاشقی، چو شمعی روشن
در معرکه ی باد خوش و رقصانم
دائم و مرتّباً در آمد شدنم
چون مارکوپولو به گردش دورانم
من چشمه ام و مقصد من دریاهاست
آرام بسوی مقصدم میرانم
از صخره و قلّه های کوهستانی
سرسخت شدم ،مقاومت در جانم
گیلان که بهشتِ من وَ عشقم آنجاست
از دیدنِ روی ماه او خندانم
امّا همه ی نای و نوایم تهران
معتاد شدم به او ؛ خدا درمانم
اینها که شنیده اید یک جمله چنین
من ذرّه ای از بزرگیِ ایرانم

نویسندگان

۱ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «در روزگار آتش و اشک و غم و بلا» ثبت شده است

 

خرداد رحیم آباد

 

در روزگار آتش و اشک و غم وبلا

تنها محبّت است که میماند و وفا

میبخشد او به همه از صفای خود

اسرارِ بیشمارِ دلش کرده کارها

قفل از ستم بگشاید به خنده ای

باشد حضور محبّت چو کیمیا

بر مجلس شب و تاریکی و فنا

شمع است و میچکد از سینه اش بقا

بیمارو مبتلا و اسیرو فقیر را

چون اشک میشود آرامش از بلا

بر دشمنان قسم خورده وا کند

درهای بستۀ خشم و غم و عزا

آری محبّت است که میماندو از آن

دیوانه عاقل و بیگانه آشنا.

  • احمد یزدانی