فیروزکوهی و چنگیز از تو خورد
سیلی،
که همره خود
تا به گور برد
از خاطراتِ جنگِ دوّم و اشغالِ روس ها
دل های داغدارِ زیادی
ز غم فِسُرد
هر صفحه از کتاب تو
دارد حکایتی
زد معرفت به دل مردمت رکورد
از شادمانی هر باغ و گوشه ات
هر شادمانی دیگر حقیرو خُرد
دستِ کمک به رونقِ تو
بی بلا وَ خوش
بسیار آرزو
در حسرتِ آبادیِ تو مُرد
حتماً
نهایتِ کارت گشایش اسـت
آغاز ،
بازیِ دورانِ بُرد بُرد.
#احمدیزدانی
- ۰ نظر
- ۱۱ شهریور ۹۶ ، ۰۱:۲۸