ما بنده در ظاهر و مشرک در خفا هستیم
دور از خدا و راه و رسم انبیا هستیم
از نور ایمان بی نصیب و اهل تردیدیم
تسلیم نفس سرکش چون اژدها هستیم
چشمان ما جز عیب مردم را نمی بیند
آلوده غیبت و تهمت هردوتا هستیم
غرق ریا غرق دورنگی غرق خودخواهی
هم محکمه هم قاضی هم حکم جزا هستیم
از شکر خالق بی نصیب و اهل کفرانیم
گمراه و وامانده به کوی ادّعا هستیم
در بندگی درمانده گم گردیده در شرکیم
آلوده ی عصیان به ذات بارالا هستیم
شمشیر تیزی پل و ما بر روی آن راهی
با غفلتی در عمق آتش ها رها هستیم
چشمان عبرت بین خود را بسته ،تنها ما
دلبسته ی ظاهر و سطح قصّه ها هستیم
راه نجات از معبر متروکه اخلاق است
ماهم که آسوده از این نوع دوا هستیم
مقصد نداریم و به گرد خویش می چرخیم
دلخوش به سرگردانی دنیا چرا هستیم .
