سایه آن پیر پرنیان اندیش
کم در او کوچکی بزرگی بیش
بوده دوری ز رنج او غمگین
روح خورده ز دست هجران نیش
شد تهی خرقه اش و باز آمد
راه خانه گرفته است در پیش
رشت زیبا گشوده آغوشش
میهن و سایه باهم و همکیش .
- ۰ نظر
- ۲۳ مهر ۰۱ ، ۰۰:۲۱
سایه آن پیر پرنیان اندیش
کم در او کوچکی بزرگی بیش
بوده دوری ز رنج او غمگین
روح خورده ز دست هجران نیش
شد تهی خرقه اش و باز آمد
راه خانه گرفته است در پیش
رشت زیبا گشوده آغوشش
میهن و سایه باهم و همکیش .
در لحظه خوش و از عمر خود دلگیریم
یک چند جوان بوده و عمری پیریم
تفسیر تمام زیر و بم ها سخت است
یک نقطه و بی شمارها تعبیریم .