شنبه, ۲۳ مهر ۱۴۰۱، ۱۲:۲۱ ق.ظ
سایه آن پیر پرنیان اندیش
سایه آن پیر پرنیان اندیش
کم در او کوچکی بزرگی بیش
بوده دوری ز رنج او غمگین
روح خورده ز دست هجران نیش
شد تهی خرقه اش و باز آمد
راه خانه گرفته است در پیش
رشت زیبا گشوده آغوشش
میهن و سایه باهم و همکیش .
