باز دل عاشق شد و پر زد وَ رفت
- ۰ نظر
- ۰۱ مهر ۹۴ ، ۰۲:۵۰
باز دل عاشق شد و پر زد وَ رفت
شیعه
بارالها ، سینه ها را غم گرفت
داستان عشقِ ما عالم گرفت
حـاکمان و بندگان زور و زَر
از نجابتهای عاشق با خبر
میزنند هر افترا بر شیعیان
منتشر کرده در اقطاب جهان
حیله ها و شیطنت ها مستمر
خیمه برپا کرده در هرگوشه شر
صهیونیزم پست و اذناب پلید
بوده بر شیعه دقیقا چون یزید
با ترور با قتل و غصب و کینه ها
شیعه را کردند خون در سینه ها
دشمنی دارند از روز الست
خانه ای ویرانه اند از پای بست
مفتضح ، بدنام در کل جهان
نزد ملت ها حقیر و بد زبان
شیعه بر خوبی توکل کرده است
از همین رو اینچنین گل کرده است
حرف شیعه حرف قرآن و خداست
راه شیعه از ستمگرها جداست
شیعه یعنی داستان راستان
شیعه یعنی رودی از ایمان روان
شیعه یعنی فقر در عین غنا
شیعه یعنی دست مظلـوم و عصا
شیعه یعنی بهترین همسایه ها
شیعه یعنی سایه ی بی سایه ها
شیعه یعنی نفی آشوب و گزند
شیعه یعنی شهد شیرین مثل قند
شیعه یعنی مهر و شورو دلخوشی
شیعه یعنی دور از آدمکشی
شیعه یعنی بر تجاوزها دفاع
شیعه یعنی چون ابوالفضلش شجاع
شیعه یعنی در طریق زندگی
شیعه یعنی باستم جنگندگی
شیعـه یعنی یک ترانه یک غزل
شیعه یعنی انتظاری چون عسل
شیعه یعنی رقص گل در صبحدم
شیعه یعنی رو بقبله ، خوش قدم
شیعه یعنی مجری امر خدا
شیعه یعنی نوکری بر مقتدا
شیعه یعنی مهربان و حقمدار
شیعه یعنی خنده بر لبهای یار
شیعه یعنی اشک در شبهای تار
شیعه یعنی بر جهالت غصّه دار
شیعه یعنی یار مظلوم و فقیر
شیعه یعنی بر ستمکاران نفیر
شیعه یعنی پاک مرد پاک پاک
شیعه یعنی بر نفهمی غصّه ناک
شیعه یعنی مهربانی عشق و حلم
شیعه یعنی راه دانش راه علم
شیعه یعنی بر تبهکاران پیام
شیعه یعنی بر خودی مثل غلام
شیعه یعنی با ادب مرد عمل
شیعه یعنی خشمگین از هر دغل
شیعه یعنی سدّراه بی وطن
شیعه یعنی بر تن ظالم کفن
شیعه یعنی مظهر بخشندگی
شیعه یعنی رو بقبله بندگی
شیعه یعنی مظهر مظلومیت
شیعه یعنی آخر انسانیت
شیعه یعنی روزی و رزق حلال
شیعه یعنی با سخاوت باجلال
شیعه یعنی جوهر اسلامیت
شیعه یعنی پاکی و نورانیت
شیعه یعنی آخر صبرو صفا
شیعه یعنی پرتحمّل بر جفا
شیعه یعنی چشم بستن بربدی
شیعه یعنـی پاکباز سرمدی
شیعه یعنی بندۀ مخصوص حق
شیعه یعنی چاکر و پابوس حق
شیعه یعنی روز پاسخ در معاد
شیعه یعنی زندگی با قلب شاد
شیعه یعنی تیزبین و با خرد
شیعه یعنی آتش روز نبرد
شیعه یعنی طیّب و طاهر ،امین
شیعه یعنی کشور ایران زمین
مهدی موعود ، یا صاحب زمان
دستگیری کن شما از شیعیان
چاره ی کارست از سویت نگاه
تا نَگِریَد چشم های بیگناه
ملت ایران نگاهش بر شماسـت
عاشقان را عشق اصل ماجراست .
حضرتِ پاک و شریف ،ای گُلِ ما ،اسماعیل(ع)
آبروی قلم و دستِ شفا اسماعیل(ع)
صخره در بندِ تو ،کوه خدمتِ تو ،اسماعیل(ع)
تکیه کرد آنکه به تو خاست زِنو ،اسماعیل(ع)
مردو زن جملگی هستند کمربسته ی تو
عاشقانند پناهنده وَ وابسته ی تو
هرخرابی که به تو رو بِکُند آباد است
آنکه را مهر تو در جان و دل است آزاد است
قرن ها آمدو باقی تو و خاک قدمت
ریزه خوارانِ تو دیدند عطا و کرمت
خادمین تو ز ادوار کهن تا امروز
همگی معتقدِ معجزه های تو هنوز
زائرانند همه کَفترِ جَلدِ حَرَمَت
باز درهایِ بهشت است به مُهرو قلمت
بس گلِ نازو لطیفی که در این بستان است
تا به خاکِ تو نظر کرد شکوفا شدو هست
گرچه از مرقدتان تا به خراسان دور است
لذّتِ از نور برادر همه جا مقدور است
هرکه قصدش عتبات است و حریمِ محبوب
حَرَمِ توست سـرآغازو سرانجام ،چه خوب
نورِ درگاهِ شما بر دل و جانِ آنهاست
هر یکی پرچمی از کاخِ بزرگیّ شماست
هست از گنبدتان بارقه ی شعر وزان
گل و گلدسته ی ایوانِ شما مهروزان
هرچه یاءس است بیک دیدنتان برباد است
از گلِ مهرِ شما خاطره ها دریاد است
گفته شد از پدران با پسران تا امروز
هرکسی بست دخیلی به شما از سر سوز
دسـت خالی نه که با دستِ پراز یاری رفت
مشکلش حل شدو با بارِ سبکباری رفـت
صبحگاهان که به رودِ تو طراوت جاریست
چاره ی درد فقط یک نگه از تو ، کافیسـت
بـرکتِ داده ی از سویِ خدا بر شهری
تو همان کوهِ بلندی که زِ پستی قهری
هرکه دستش به تو و دامن تو آویزد
هرچه خیراست زِ دست تو به پایش ریزد
آمدی، شد دگر از عرش به ما آمدو شد
از همین رو همه ی شرّو بلا از ما شد
هرکه آویخت به کُنجِ درو دیوارِ شما
دید از بخششِ دستانِ شما معجزه ها
طوطیا خاکِ رهِ توست که بر دیده کشیم
انتظارِ فرج از حضرتِ نادیده کشیم
از شمـمِ خوشِ پیمانه ی مهـدی مستیم
منتظـر بر نگهـی از طـرفِ او هستیم.