گفته کسی شعری که خیلی تیزه
گفته کسی شعری که خیلی تیزه
نمیدونه زمین برفی لیزه
منم جوابش میدم بشوخی
جواب سنگشو میدم کلوخی
باقی مطلب دیگه با شماها
کرده بجان ما دو تا دعاها
گفته که سن که شد حدود پنجاه
باید نشسته منتظر کشید آه
چنین میشه چنان میشه فلان جا
میزنه بیرون مرض از همان جا
گفت و همه شنیده خنده کردن
حرفای بیخودی رو زنده کردن
اشتباه کردن عوضی گرفتن
مرده ها رو بیخودی زنده گفتن
زمانه شد عوض حالا برادر
با چشم دل به زندگانی بنگر
پنجاه حالا باید بشه نودتا
سنّ مرض ها رفته رو به بالا
پنجاه حالا موقع دنگ و فنگه
کی گفته پنجاه ساله پای لنگه؟
پنجاه به دست گوشی و وقت زنگه
دست همه پیش تو زیر سنگه
پنجاه حالا خیلی ها زن می گیرن
تازه بسوی عشق و مستی میرن
سن که رسید به دم دمای پنجاه
تازه میشه وضع آدم روبراه
خونه و باغ و ماشین و سفر هست
شناختن خوبی بیخطر هست
زن و بچّه و زندگی قشنگن
بروی تو از ته دل میخندن
چکهای تو به موعدش پاس میشه
چاقوی کند تو دیگه داس میشه
حساب بانکیت پر از دلاره
دیگه کسی از تو طلب نداره
بچّه ها روبراهن و تو کارن
برای تو پول و پله می آرن
احترام تو واقعاً بجاشه
فقر دیگه رفته گم شده تو چاشه
تازه برات شروع میشه زندگی
ثمر میده دعا توی بنده گی
حکومتت حسابی روبراهه
حرفای تو بمثل حرف شاهه
میتونی باشی کمک خلایق
میشه محقّق همه ی علایق
امّا یه حرفی مونده من نگفتم
از آدمای مرده من نگفتم
هرچی که گفتم برای آدمه
اونی که زحمتکش و چون آهنه
والّا اون که تنبل و بی عاره
از ابتدای زندگی بیماره
مریض و درب و داغون و خرابه
بجای کار و کسب همیشه خوابه
خدا کنه کسی نباشه اونجور
باید بیدار بشه اگرچه با زور .
#کوتوال_خندان
- ۰۳/۰۵/۲۲