اشعار احمد یزدانی

صبح است و اذان و یک سرآغاز

دنیای نماز و شوق پرواز

می‌خواند هر آنکه را که اهل است

درهای زمین و آسمان باز

باران دعا و سینه بیتاب

در چهره منتظر غمی ناب

چشمان به ره نگاهی از دوست

شب منتظر حضور مهتاب

در خلوت گفتگوی با یار

یک سینه غم است و شوق دیدار

آید سر وعده رفته هجران

خنده شده بر لبان پدیدار

در باغ دعا گل اجابت

از سوی خدا شود عنایت

ایمان و ستون دین نماز است

یک چهره ساده از قیامت .