سه شنبه, ۲۰ مرداد ۱۳۹۴، ۰۹:۱۸ ب.ظ
عشق دو روزه رسم انسانهای بی درد است
عشق دوروزه رسم انسانهای بی درد است
می سوزم از دوری ،برایم رفتنت درد است
می پیچم و می گِریَم از بی همزبانی ها
صحـن و سرای خانه سردو با من هم درد است
شاید نمیدانی کــه دنیا با همه وسعت
تنها دو روز است و سپس خاکستری سرد است
آغـوش خانه بیوفائی را نمی خواهد
هم ساختن هم سوختن از خصلت مرد است
با گرد دوران من توافق کرده ام ، زیرا
بازنده ام ، سرمایه ی مـن جاده با گرد است
