برای رهبر خود یار هستم

برای رهبر خود یار هستم

گل است ایشان و منهم خار هستم

از او فرمان بیداری رسیده

قلم در دست و پای کار هستم

تمام آرزویم شادی او

گرفتار رُخ دلدار هستم

رسد از او بمقصد کشتی ما

ز شور زندگی سرشار هستم

چو من بسیاری از عشقش گرفتار

یکی از جمع آن آمار هستم

صفا دارد زمانش زندگانی

منم از عاشقان زار هستم

فرامینش بُوَد بر روی دیده

برای امر او بیدار هستم

موحّد بنده ای خالق پرستم

به استکباریان اضرار هستم

به لطف ذکری از یاد حبیبم

تر و تازه چنان گلزار هستم

به درد عشق ایشانم گرفتار

ز دوری ناله های زار هستم

از اوّل مبتلایش بوده ام من

ز نور حضرتش رهوار هستم

اگر روزی نگردد یادی از او

چو شبها تیره هستم تار هستم

برای منتظر وصل است درمان

سراپا حسرت دیدار هستم .

.

گور داعش کنده شد دیگر یقین

گورِ داعش کنده شد دیگر یقین

مرگِ سختی هست او را در کمین

او گمان میکرد ایران سوریه است

یا عراق است و حکومت عاریه است

ضربِ شصتِ مردمِ مارا نخورد

تا بداند هر قماری نیست برد

آی مردم وقت هوشیاری شده

ضربتِ بر دشمنان کاری شده

گفته شد از روزگاران تا به حال

با سلاحِ شیر باید زد شغال

مثل دوران دفاع ،یکبار اگر

دشمنان گردند ادب کنده است شَر

رهبرِ ما حضرتِ سیّد علی است

جبهه ی ما با وجود او قویست

سوی حق میخواند ایشان با عمل

می رسد  فصل بهاران با عمل .

کوتوال

می کنم آغاز با نامت سخن

می کنم آغاز با نامت سخن

مفتخر بر نامِ نامیِ تو  من

ماهِ زیبا و زمین و آسمان

 هست انوار تو در هر جز آن

در دلِ هرذرّه  از ذات جهان
دست قدرتمند تو باشد عیان

غرقِ تدبیر تو هستم سال ها
رسته با لطف تو از بندِ بلا

هرچه گفتم من زِ روزِ ابتدا
 تگیه گاهِ من فقط بودی شما

خام گفتم ، بی قواعد گفته ام
 پخته گفتم ،با شواهد گفته ام

از شب و روزت هزاران داستان
گفته ام من بارها ،با صد زبان

از درختان و گل و صحرای تو

از کویرو جنگل و دریایِ تو

می دهی از این به آن دیگر حیات
می دهی درماندگان را تو نجات

عشق را در سینه ها انداختی
کینه راهم سدّ راهش ساختی

خلق کردی مرگ را از زندگی
داده ای معنا به مرگ از بندگی

سالها من خام بردم نامِ تو
 خورده ام مِی را شکستم جامِ تو

هم دل و هم چشمِ دل ، هم زندگی 
هست بی نام تو عینِ بردگی

جمله ی اوراق و دفتر از تو هست
عشقبازی هایِ اختر از تو هست

ظلم و عدل و روز و شب نحوِ تو هست

رفت و آمدها همه محوِ تو هست

وادیِ فکری و مشتاقی زِ ما

 می دمی بر مُردگان روحِ بقا

هرچه گویم از تو، مثلِ قطره هست 
سوزنی در کاهدان و ذرّه هست

می دهی تو اختیارو جبر هم
می کنی تو زنده و در قبر هم            

از دلِ آتش برودت می دهی

از تفرّق تو مَودّت می دهی

می کنی آتش به ابراهیم سرد

 می کنی حق را تو پیروز نبرد

هرچه هستی دلبری زیبا توئی
ابتدا و انتها ، دنیا توئی

خالقِ من ،خالقِ عالم شما

خالقِ کلِّ بنی آدم شما

دستگیری کن مرا ،رهبر توئی

بر تمامِ انس و جان ،سرور توئی.