پنجشنبه, ۱۰ فروردين ۱۳۹۶، ۰۶:۱۱ ب.ظ
به آینه ی چشم خود بیا و ببین
به آینه ی چشم خود بیا و ببین
بیاکه برایم نه عقل ماندو نه دین
شدم چون آبِ گرفتار جوی پیچاپیچ
از هرطرف خورم از دوری تو کمین
تمامِ لحظه ی من از زمین بسوی هوا
غم است روانه که کرده ای تو چنین
دعای من شود آیا که کارگر افتد؟
بیائی و شده من آیت حدوث یقین؟
بیایی و راحت کنی از این ماتم
خدا کند که بیائی، خداکند ؛ آمین
احمد یزدانی
