در این زمانه که مقصد به قهقراست
انسان میان زمین و هوا رهاست
اکنون جوان خسته ی از روزگار خود
یا پای منقل و یا نشئه در فضاست .
.
اشعار احمد یزدانی
من بی حضور تو ای عشق شک نکن ، هستم چو کشتی در گِل نشسته ای
من که نفهمیده ام کیستم و چیستم
گرچه تمامی عمر سوختم و زیستم
آتش جانم به من گفت ببین سرخیم
شعله ورم باقیم سرد شوم نیستم .
دنبال کنندگان
۴
نفر
این وبلاگ را دنبال کنید
پیام های کوتاه
-
۵ بهمن ۹۸ , ۰۱:۱۰بحث نفوذ جدّی است راحت و بیگمان بگو
-
۵ بهمن ۹۸ , ۰۱:۰۷عشقی تو و بوی خوب نانی به همه
-
۲۹ دی ۹۸ , ۲۲:۲۹دامگه بودی و شیطان افتاد
-
۲۹ دی ۹۸ , ۲۲:۲۸زلزله مست غروری تو و بی درمانی
-
۲۹ دی ۹۸ , ۲۲:۲۷کاش می شد حق چو نوری در دلم
-
۲۹ دی ۹۸ , ۲۲:۲۵بگو از دوستی تا راحت جان در میان باشد
-
۲۹ دی ۹۸ , ۲۲:۱۹دل شب بود و تو و شعر و من و حال خراب
-
۲۹ دی ۹۸ , ۲۲:۱۶نیستم عضو جناح و حزب و باند و دسته ای
-
۲۹ دی ۹۸ , ۲۲:۱۵خاطراتی که ماندنی شده است
-
۲۲ دی ۹۸ , ۲۲:۲۴عاشقان سینه های پر غوغا
کلمات کلیدی
آخرین مطالب
-
۰۴/۰۷/۲۱ابتدای جنگ کشور کرده گیر
-
۰۴/۰۷/۲۱شده قرآن به سر نیزه دوباره ز خوارج
-
۰۴/۰۷/۲۱تو ساحل امن خانه ی من
-
۰۴/۰۷/۲۱شد چو جنگل کویر بسیاری
-
۰۴/۰۷/۱۳عمرهرکس بیگمان روزی تمام است
-
۰۴/۰۷/۱۳توهستی شهرت و پیشینه ی من
-
۰۴/۰۷/۰۶سکوت است و من و شبهای زندان
پربیننده ترین مطالب
-
۹۶/۰۶/۱۱زندگی تنها و بی همسر بد است
-
۹۸/۱۱/۰۵بحث نفوذ جدّی است راحت و بیگمان بگو
-
۹۸/۱۱/۰۵عشقی تو و بوی خوب نانی به همه
-
۹۸/۱۰/۲۹زلزله مست غروری تو و بی درمانی
-
۹۸/۱۰/۲۹دامگه بودی و شیطان افتاد
-
۹۸/۱۰/۲۹کاش می شد حق چو نوری در دلم
-
۹۸/۱۰/۲۹دل شب بود و تو و شعر و من و حال خراب
-
۹۵/۰۴/۱۳کلفور ، طرود ، سرخدشت
محبوب ترین مطالب
-
۹۴/۱۰/۲۴صف به پا از دسته ی بدکارها
-
۹۵/۰۳/۰۳عده ای روزیم و یک عده شبیم
-
۹۹/۰۱/۲۹من غم ، تو شادی و دنیا پر از ستم
-
۹۷/۰۶/۰۹ملتهب تر ز نقطه ی جوشم
-
۰۲/۰۴/۲۶گیسوانت آبشاری از طلا
-
۹۵/۰۸/۰۸در ساحت عشق بندگی باید کرد
-
۹۷/۱۰/۰۵خال می کوبم به تندیس نگارم روز و شب
-
۹۹/۰۱/۲۹دلی و دلبری و بوده خودت هم دلدار
-
۹۷/۰۵/۳۱می گریخت فیل در سحرگاهان
-
۹۹/۰۱/۲۶مسافر سفر دوردست چشمانت
نویسندگان
- احمد یزدانی (1534)
در این جهان که بشر رو به قهقراست
هر ادّعای بدون سند خطاست
اکنون جوان که ندارد امید و عشق
یا پای منقل و یا نشئه در فضاست.
دستها در دست یکدیگر ولی دل ها جدا
بستر سرد هیچگه کامی نمیسازد روا
زن شده مانند مرد و مردها مانند زن
رفته است عشق حقیقی رو بسوی قهقرا