بوده پنجشنبه اساس خنده ام

بوده پنجشنبه اساس خنده ام
اینکه من با خاطراتش زنده ام
او برایم گفته از تابندگی
من به او گفته ز تو تابنده ام .

طوفان شهریور چنان حال و هوای تو

طوفان شهریور چنان حال و هوای تو
غوغای کوهستان شد اکنون مبتلای تو
ای آسمان باران چرا؟ خون گریه باید کرد
از این ستمهائی که شد در زیر پای تو .

منتقد هستم ولی نه چون شما

منتقد هستم ولی نه چون شما
زن برایم نیمه ای از زندگیست
نیمه ای با نیمه ای کامل شود
مردو زن با هم نمادی از خوشیست
با نفوذ و موج آن بیگانه ام
مردی از ایران ، شعار آزادگیست
میکنم من گفتگو با منطقم
فارغم از خط گرفتن ، چون بدیست
بوده آماده به هر گفت و شنود
گفتگوی منطقی فرزانگیست
وقتی از ایران سخن میگویم این
معنیش پیشینه چون آهن قویست
ماهمه در چاله بوده چاه جلو
رفتن در چاه ز دست خودسریست
پیروی از سلبریتی یک خطر
مطمئنّاً چاره ی شب روشنیست
نیستم بیدین و لائیک و رها
مقصد من انتهای بنده گیست
راه چاره اندکی فکر و خرد
قتل و غارت اوّل بیچارگیست
مرد و زن باهم کمک کاران هم
آخرین حرف من اینجا یاعلیست.

پشت دل گرم و حال من خوب است

پشت دل گرم و حال من خوب است
وضع و اوضاع حسابی مطلوب است
از گرانی غمی نباشد هیچ
از برای گدا که محبوب است
میرساند خدا ، چکارت هست
خوش بحال کسی که معیوب است
بد بحال کسی که سالم هست
در دل آستین او چوب است
شکر خالق که گاو او زائید
در تماشا نشسته مجذوب است.

گرفتار شکست پای خود من

گرفتار شکست پای خود من
کند هر وقت میخواهد پریشان
از این رو چوب های مختلف هست
عصای من به وقت درد آنان
رفیقی داد چوبی یادگاری
ورا نامش مرا فرمود جودان
به درد پای سخت خویش در خواب
به من تکلیف شد از گام با آن
عصای دست من شد وقت آخر
درخت جاودان است این که جودان
همان روز از غروبش راست بودم
عصای آبنوسم گشته حیران
سبک وزن است و محکم ، راست قامت
به تحقیق و خرد کن سخت آسان
به رویائی که دیدم جاودان است
شد اکنون تکیه گاه پای لرزان .

دوست دشمن کن ترین های جهانی حاکمان

دوست دشمن کن ترین های جهانی حاکمان
نیست در دنیا در این مورد کسی مانندشان
قرن ها ایرانیان با عالمی در حشر و نشر
آمدند و دوستان را کرده فوج دشمنان
با شعار مرگ بادا خلق درگیری شده
التماس دوستی کردند و از آن شادمان
عقل کُل هستند و از بینی فیل افتاده اند
اوج خودخواهی و خود را دیده ارباب جهان
ما بزیر دستشان آنها بروی ابرها
میروند یکعدّه می آیند همجنسانشان
بوده سنگی که نباشد میخ را در آن اثر
آمده بالا ته کشور و آنها نغمه خوان
بوده اظهار نظر آزاد امّا عدّه ای
کاسه های داغتر از آش و دردی بی امان
از نصیحت دلخور هستند عاشق اعمال خود
برده مردم را به دوران حجر شادی کنان .

رنجی نبرده ای و ندیدی فراق یار

رنجی نبرده ای و ندیدی فراق یار
سختی ندیده ای و همیشه خوشی کنار
زخم تبر به پای تو هرگز نخورده است
همواره بوده بکام تو روزگار
برگرد دل بده با آن که مثل توست
اینجا کشند به یک لحظه ات به دار
با من نیا که میشکنی ، خُرد میشوی
ای گل تو را به مثل من خسته جان چه کار ؟

بهر یک پیراهن اکنون یک قطار

بهر یک پیراهن اکنون یک قطار
میشود از سوی بسیاری نثار
نیست دیگر ریزعلی یادش بخیر
کرده کاری را که بوده کارزار
در دل سرمای شب با آن خطر
آتش پیراهنش داده قرار
آن قطار و سرنشینان از خطر
وارهانید و شده امّیدوار
در دل تاریخ این ملک کهن
ریزعلی ها تا همیشه ماندگار
نیست دیگر ریزعلی یا همچو او
تا کند با حرکتی نیکی شکار
رفته اند مردان مرد این دیار
مانده اند یکعدّه خام بی بخار

آرزوی مرگ انسان ها ندارد لذّتی

آرزوی مرگ انسان ها ندارد لذّتی
گفتگو از مرگ انسان ها نباشد قدرتی
هرچه میکاری درون مزرع جانت همان
میشود محصول عمر تو در اندک مدّتی .

با دست خودت خاک به سر کرده ای عالی

با دست خودت خاک به سر کرده ای عالی
تحمیل وجودت به هنر کرده ای عالی
وقتی که نفهمیده ای از علّت خلقت
هر خیر مبدّل تو به شر کرده ای عالی .

صفحه ی خالی عمرم نود و نه تا شد

صفحه ی خالی عمرم نود و نه تا شد
آخرین صفحه ی آن گردی این دنیا شد
گفته با من به دل شب سخنی را یاری
ناامیدی سبب حسرت فردا ها شد
وقتی احساس نمودی که در آخر هستی
تازه آغاز شروع سفری زیبا شد
ذات هستی هنر ساختن انسان هاست
چون بمانی و بسازی گوهرت والا شد
زیر و رو کن تو زمین را و در آن بذر بکار
هنر کاشتنت خاطره در دل ها شد
علّت خلق جهان تنبیه آدم ها نیست
هرچه را ساخت بشر امر خدا احیا شد .
#احمد_یزدانی

رنجی نبرده ای که بدانی چه می کشم

رنجی نبرده ای که بدانی چه میکشم
دردی ندیده ای که خوشی را شمرده غم
بیچاره بوده ام ز رفیقان هرزه گرد
آتش کشیده  عمر و غم آمد به پشت هم .

روز با شب گفت ای دیرینه یار

روز با شب گفت ای دیرینه یار
هرکجا هستم تو هستی در کنار
ما دوتا باهم ولی بر ضدّ هم ،
با تناقض بوده عالم استوار .

سینه آزادگان آتشفشان

سینه ی آزادگان آتشفشان
از روشهای خلاف حاکمان
منتظر تا دست اعجازی رسد
داده آنها را نجات از دستشان.

من نیستم تو کنارم چو نیستی

من نیستم تو کنارم چو نیستی
تو کیستی و کجائی و چیستی
در انتظار تو چشم انتظاریم
در دلبری تو فراتر ز بیستی .

شد وبال گردنم دستی که بود

شد وبال گردنم دستی که بود
یار من یک عمر ، یاری مینمود
در نهایت پس گرفت هر کرده را
ذات دنیا را نموده وانمود .

در خلقت کاخ آفرینش قدمیم

در خلقت کاخ آفرینش قدمیم
بازیچه ی دست شادمانی و غمیم
ما اشرف مخلوق جهانیم ، درست
یک نقطه بدنیای وجودیم و کمیم.

اگر تحریف دشمن می تراشد

اگر تحریف دشمن می تراشد
و در این منطقم شکّی نباشد
ریا با آتش سوزنده ی خود ،
بنای کاخ ایمان را بپاشد .

رفت مرغ خیال من تا دور

رفت مرغ خیال من تا دور
تا به آغاز و ابتدای حضور
رفت میشوند و رفت پلدختر
قلّه های بلند ذهن و ظهور
رفت دل در فراز کوهستان
تا بلندای قلّه ی کیهان
رفت تا جم وَ ریز تا بالا
تا بلندای قامت کنگان
یاد باد ابتدای راه دراز
وقت تحصیل و درس فرزندان
آرزوهای بس تماشائی ،
و تماشای کار و همّتشان
رفتن تا به دورهای وطن
بوده در سینه نور اطمینان
آن بلوط کهن و گندمزار
تخته چاهان و مرز خوزستان
میشوند از پدیده های زمین
کار و کار و تلاش بی پایان
و سرانجام داده میوه ی خود
کار تنها رفیق خوب جهان .

بشو عاشق و غمگین زندگی کن

بشو عاشق و غمگین زندگی کن
بگو اشعار و سنگین زندگی کن
کنارت مطلع صدها غزل هست
سرودش کن و شیرین زندگی کن.