با آمدنت غم از دل بابا رفت

منم درخت کهنسال راش جنگل ها

ایرانی آزاده را میهن چنان جان است

شعار و شعار و شعار و شعار

حال مردم تلخ و حال من از آن هم تلخ تر

عشق یعنی که بسوزی و بسوزانی نه

وای چه کردند شهیدان ما

تلخ است کام همه کام روزگار

تلخ است کام همه کام روزگار
باید نشسته بگویم مرا چه کار؟
باید نگویم اینکه فقیرند مردمان؟
باید نگویم از رخ زرد و تن نزار ؟

آمدی با حربه افسونگری

قدرت و عصمت غروج تا ثریا مرتضی

قدرت و عصمت ،عروجِ تا ثریّا مرتضی

اوّل و آخر ،چو خورشید عالم آرا مرتضی

نورِ والای جهان ماده و معنا علی(ع)

بخشش و جود و کرم ،عادل و دانا مرتضی

زاده در کعبه ،قشنگ و خوش قدو بالا علی(ع)

همدم و یار نبی ،چشمان بینا مرتضی

اسوه در امر عدالت حضرت مولا علی (ع)

یار مظلومان و سرداری توانا مرتضی

لایق بانوی عالم حضرت زهرا علی (ع)

آیت رحمت و الگو در مدارا مرتضی

بنده در ظاهر و باطن ، دشمن مشرک علی (ع)

راهِ حق او حق خودش ، روحِ عطایا مرتضی

حلّ هر مشکل وَ داروی پریشانی علی (ع)

مقصدو مقصودِ امر دین و دنیا مرتضی.

کلفور ، طرود ، سرخدشت