شادی برسد شود تنفس آسان

شادی برسد شود تنفّس آسان
با دست خرد شود گرانی ارزان
وقتی من و تو یکی شویم و باهم
خندیده دوباره خانه ی ما ایران .

من ایرانیم افتخارم وطن

من ایرانیم افتخارم وطن
نباشد که تحقیر خود کار من
خدا را پرستش کنم با خرد
پرستیدن دیگران شرک و رد
کسی اهل فکر است و یا منتقد
به منطق سخن را کند منعقد
به فحّاش من بد بگویم یقین
خصوصاً به فحّاش دین مبین
نبیند کسی پاچه خواری ز من
من آزاده ام جانفدای وطن
اگر کرده تعریف خیر از وفا
بود قصد و نیّت برای خدا
کمی فکر روشن کند حال من
همه سعی من ارتقا وطن .

هموطن تبریک ایام بهار

هموطن ، تبریک ایّام بهار
آرزو دارم شوی غرق سرور
سال نو باشد مبارک بر شما
مرد و زن ، پیرو جوان ، نزدیک و دور
حال و روز زندگی بهتر شود
گشته غرق منطق و فکر و شعور
مردم دانا شده با فکر خود
سیلی محکم به گوش بیشعور
صبر آنان میوه ی خود را دهد
برکت و ثروت و شادی با غرور
کشور ما کرده با علم و خرد
از گذرگاه خطرناکش عبور
سارقان گردیده طرد از پهنه اش
حق شود حاکم در اجرای امور .

عده ای از ما شده غربت نشین

عدّه ای از ما شده غربت نشین
گشته با دوری و رنج آن عجین
باد سرد و تلخ غربت می وزد
میهن از داغ جدائی ها غمین

ما همه باهم شده ایرانیان
خاک ایران ارثی از اجدادمان
درد هریک درد و رنجی مشترک
فارغ از هر رنگ و هر دین و زبان

اکثراً از تو وَ از من بوده اند
رفته اند و گفته اند آسوده اند
رو شد از دوری غمین و خسته اند
در کویر غربتند ، افسرده اند

هموطن دوران فترت مرده است
چوب حرّاجی به ذلّت خورده است
با وطن آخر لجاجت تا به کِی ؟
هر که برگشت از لجاجت برده است

باشد آغوش وطن کوی شما
ملّت است و بوسه بر روی شما
کافی است برگشته اینجا مُلکتان
روی هر خیر و خوشی سوی شما

مردم ایران زمین یار شما
مهربانند و کمک کار شما
گام اوّل از شما یک یاعلی
مردو زن یاور و غمخوار شما

کشور ایران عجایب کشوریست
مرز و بومش پهنه ی پهناوریست
امر آبادانیش طولانی است
میشود آباد ، از بنیه قویست

ملّت ایران مصمّم ، برقرار
از برای حلّ مشکل پای کار
با کسی شوخی ندارد جدّی است
میکند دار و ندارش را نثار

ای که کردی ترک میهن این زمان
دارم حرفی من به تو از عمق جان
جای تو در خانه ات خالی بود
کشور خود را برای خود بدان

در وطن آزاد اظهار نظر
شخصیت دارد در اینجا هر نفر
گربیائی راه تو هموار و باز
زندگی در خانه باشد بی خطر

از برای خانه بدخواهی نکن
چاله ها را بهر خود چاهی نکن
روبرو ساحل تماشا کردنیست
قدر خود را کمتر از کاهی نکن

هموطن از تو همیشه گفتگوست
خانه صاحبخانه را در جستجوست
از عقاید طرح کن با افتخار
پا به هر سوئی گذاری بوده دوست

مشکلات است و در آن تردید نیست
راه حل در کوشش و جنگندگیست
گفتنی ها گفته شد ، یک یاعلی ،
جایتان خالیست ، ایران دیدنیست .

صبح عشق و زندگی می آورد

صبح عشق و زندگی می آورد
زندگی جنگندگی می آورد
هرکه پا را پس کشد بازنده است
باختن افسردگی می آورد
هر لجاجت انعکاس یک شکست
با خودش درماندگی می آورد
تو نمیخواهی ببازی ، یاعلی
قبله بوی بندگی می آورد
اوج آن در صبح هنگام نماز
بندگی بارندگی می آورد
پاک خواهد شد محیط زندگی
عشق با گستردگی می آورد.

وقتی که دو روز زندگی کوتاهست

وقتی که دو روز زندگی کوتاهست
وقتی که خدا ز نیک و بد آگاهست
باید که گذشته را چراغ ره کرد
در گردش ایّام هزاران چاهست

رویش و نشاط در بهاری ای عشق

رویش و نشاط در بهاری ای عشق
سبزینه ی شاد جویباری ای عشق
جانی تو به جسم عالم خاکی ما ،
در سختی روزگار یاری ای عشق
مانند نسیم صبح باغی، شادی
چون شیرچی و پر از عیاری ای عشق
یک باغ پر از جوانه ی امّیدی
تو غنچه به روی شاخساری ای عشق
خونِ قلمی ، تو خطّ نستعلیقی
با نقش شکسته استواری ای عشق
افسانه ی زندگی پس از مرگی تو
آوای بنان و ماندگاری ای عشق .

زندگی در لحظه ها جاریست غرق لحظه شو

زندگی در لحظه ها جاریست غرق لحظه شو
هرچه در ذهن تو باشد میشود حاکم به تو
بذر نیکی گر بکاری در دلت تردید نیست
میکنی از کشتزار عمر خود نیکی درو .

زندگی با نام زن معنا شود

زندگی با نام زن معنا شود
پاکی و پاکیزه گی با زن یکیست
زایش و آسایش ارکان وی است
زندگانی با زنان آسوده گیست
در دل شهنامه وصفش رفته است
عشقهایش جمله نور و روشنیست
غیر سودابه که استثنائی است
عشق ممنوعه برای او بدیست
رد شد از آتش سیاوش با غرور
تا که ثابت کرده است آلوده نیست
غیر از این مورد نمیخواند کسی ،
عشق آلوده که اوج فرّهیست
بوده در ایران همیشه زن بزرگ
عشق تهمینه به رستم دیدنیست
از کتایون شد بزرگ اسفندیار
یا جریره بر فرود آنسان گریست
از منیژه ، چاه و بیژن ، عشقشان
گفتن از اندوه آن خود عالمیست
زن اساس خوی آزادانه است
داغ زن در مرگ مردان خواندنیست
زندگی مجموعه ی مرد و زن است
سهم مردان شور و زن شوریده گیست.

سعی تو معنی زیبای زندگی

سعی تو معنی زیبای زندگی
مفهوم کامل و والای  زندگی
از قلب شعله بپا خاستی زدی
با جان و دل تو به دریای زندگی .
با همّت و غرور و توانائی و تلاش
جاری چو چشمه به صحرای زندگی
با عاشقی تو بنا کرده کاخ عشق
دیدی صفای عالم و دنیای زندگی
دادی نشان بزمین و زمان که نیست
ایمان بجز قشنگی و معنای زندگی ؟.

رفت در آتش سیاوش پاکباز

رفت در آتش سیاوش پاکباز
سالم آمد از دل آتش فراز
داد کیکاوس سوری با غرور
از سیاوش تهمت سودابه دور
چارشنبه ماند از آن یادِگار
آتشی که کرده پاکی آشکار
هرکه ایرانی و در آن ریشه دار
جشن آتش در نهادش ماندگار
میکند شور و سروری ماندنی
شادمانیهای نیک و خواندنی
می شود با کوه آتش روبرو
تا که باقی ماند از او آبرو
آنکه پاک است و لباسش پاکی است
دشمن هر زشتی و ناپاکی است
میکند آتش به پا با راستی
تا بگیرد بد از آتش کاستی .
احمد یزدانی

نگاه من نگاهت را میان کوچه ای خلوت

نگاه من نگاهت را میان کوچه ای خلوت
به شهری دور در غربت
به وقتی تنگ در عصری پر از باران
بروی شاخه ای سبز و تماشائی
تماشا کرد
وجودم شد لهیب آتشی سوزنده ، غوغا کرد
تمام عمر گرمای تو گرمم کرد
وَ این دیوانه حاشا کرد
و با امّا و آیا کردنش هر روز این درمانده را
عاشق تر از دیروز رسوا کرد و اکنون
خاطراتی ماند و بارانی که میبارد و دنیا
را برایم همچو دریا کرد .
#احمد_یزدانی

مرگ از جایی به جایی رفتن است

مرگ از جائی به جائی رفتن است
مرگ شکل تازه ای از بودن است
مرگ اسرار بزرگ زندگی
جان ز حبس تن به بیرون بردن است
مرگ مفهوم سفر با چشم جان
خسته جان را نوعی از آسودن است
آنکه خلقت کرده کی مرگت دهد
مرگ پایان نیست هجرت کردن است.

گفته ام روز بهتر آمده است

گفته ام روز بهتر آمده است
خوش خیالی دگر سر آمده است
خیر و خوبی نشانه اش پیداست
وقت اوضاع بهتر آمده است
روبرو باغ سبز امّید است
فصل شادی و باور آمده است
داده است میوه را امید و تلاش
حاصلی مثل نوبر آمده است
دیگری گفت ، اشتباه کردی
از خطر روی بدتر آمده است
کِی کسی دیده است که از بیداد
صلح و عشق و صفا بر آمده است
دشمن هرگز نمی کند یاری ،
با لباسی دگر درآمده است .
احمد یزدانی

دین که شد پلّه برای خودشان

دین که شد پلّه برای خودشان
گشته اسباب رضای خودشان
از عدالت خبری نیست چو هست
سوی آنست و هوای خودشان
دین که اسباب ریاست شده است
آخرش بوده بلای خودشان .

تبریک بهاران و فضائی زیبا

عرضِ تبریک بهاران و فضائی زیبا
به همه ،روی زمین روی هوا در دریا
باختر ، خاور و دریای خزر تا عمّان
چاه بهار ،انزلی و مشهد و کردستان را
در دل جنگل و در دشت کویر ایران
در نوکِ کوهِ بلند ، درّه و کوهستان ها
مرکزِ کشور و شیراز و سپاهان تا یزد
لنگرود و کرج و منطقه ی بودن ما
آسمان منتظر است بشنود از ما حاجت
آرزوها به تحقّق برسد از بالا
وقت حاجت و تقاضا ننشیند مومن
میرسد خواهش خالص به خودِ ذات خدا
چون بهار عازم و در راهِ سفر میباشد
ننه سرما شده مغلوب صفایش هرجا
ماند سیاهی به ذغال و یخ و برف پایان یافت
میکند حوصله خوش عاقبت انسان را.

با خیالت چنان بهارانم

با خیالت چنان بهارانم ،
خاطرات تو نور چشمانم
عرض تبریک سال نو ، تبریک
خدمتت ای رفیق چون جانم .
احمد یزدانی

جنگ ترکیبی و سوز دل و سرمائی سخت

جنگ ترکیبی و سوز دل و سرمائی سخت
باهمند عالم و آدم که کنند حق دلسرد
عالمی داده به هم دست جفا حق تنها
درد حق را نکند حس کسی الّا همدرد
دیده از روز ازل سختی ره را حق جو
راه حل بوده جدالی که نفهمد بی درد
تا ته قصّه همه محکم و در یک سنگر
تا که میهن شود آزاد و رها از آن درد.

عرض تبریک بهاران سال نو فرخنده باد

عرض تبریک بهاران ،سال نو فرخنده باد
بخت بیدار و زمان برکام و جان بالنده باد
زندگی غرق خوشی مهر و محبّت عاشقی
دیدگان روشن از عشق و بر لبانت خنده باد.

چون تراریخته ها آمده اند

چون تراریخته ها آمده اند
روی هر طاقچه ای سرطانه
درد و بیماری و رنج همراهش
سود چرکین تبهکارانه
کُلّ عالم همه طردش کردند
آمده خانه ما مهمانه
گرچه دنیا سه طلاقش داده
عقد ما گشته و همسرجانه
با خودش درد و مرض آورده
شهر و ده شد همه داروخانه
ما همه غرقه شده در مصرف
او خوش از اینکه بلای جانه
هرچه را گفته که بد هست شده
حاکم سفره ی ما رندانه
شده جان‌های همه بازیچه
شد سلامت چو خیال افسانه
بانی جان خلایق ، بی‌رحم
کرده جسم همه را ویرانه
از نفوذ است که هر بی انصاف
ثروت اندوز غم ایرانه
از برای زدن و بردن خود
آنچه را پاس ندارد جانه
سرسری رد نشو از گفتارم
خانه ها در خطر طوفانه
باید همراهی و همکاری کرد
درد را نسخه فقط درمانه
تا زمانی که نگردد چاره
جان ما عرصه گه دزدانه .