تو چون طوفانی و من همچو کاهی

تو چون طوفانی و من مثل کاهی
چنان دریا توئی من بوده ماهی
خدایا ریشه ی غم را بخشکان
بده برباد چون سوزی به آهی .
                     

شدم افسون عشق تو کنون دیوانه هستم من

شدم افسون عشق تو کنون دیوانه هستم من
شده چون کوره صحرای جنون منهم در آن آهن
تنم را داده ام در دست طوفان شررخیزت
در آغوشت چنان غرقم که با تو گشته ام یک تن.
                     

عدّه ای رذل و مال مردم خور

عدّه ای رذل و مال مردم خور
از خِرَد خالی از تظاهر پُر
کرده سرقت امانت مردم
خورده از آن زده بمردم غُر .

ای مرغ گرفتار بمانی و ببینی

اای مرغ گرفتار بمانی و ببینی

آن روز همایون که به عالم قفسی نیست

شعر : سایه

خط : اسرافیل شیرچی

دل و دماغ زمانه به قیر میماند

امّید که سفره ها پر از نان باشد

امّید که سفره ها پر از نان باشد

محفوظ ز دست واهمه جان باشد

در پهنه ایران عزیز همواره ،

اظهار عقیده سهل و آسان باشد.

بازار ریا عجیب سامان دارد

مشکلات است و در آن تردید نیست

۱۳ : مشکلات است و در آن تردید نیست
راه حل در کوشش و جنگندگیست
گفتنی ها گفته شد ، یک یاعلی ،
جایتان خالیست ، ایران دیدنیست .

هموطن از تو همیشه گفتگوست

۱۲ : هموطن از تو همیشه گفتگوست
خانه صاحبخانه را در جستجوست
از عقاید طرح کن با افتخار
پا به هر سوئی گذاری بوده دوست

از برای خانه بدخواهی نکن

۱۱ : از برای خانه بدخواهی نکن
چاله ها را بهر خود چاهی نکن
روبرو ساحل تماشا کردنیست
قدر خود را کمتر از کاهی نکن

در وطن آزاد اظهار نظر

۱۰ : در وطن آزاد اظهار نظر
شخصیت دارد در اینجا هر نفر
گربیائی راه تو هموار و باز
زندگی در خانه باشد بی خطر

ای که کردی ترک میهن این زمان

۹ : ای که کردی ترک میهن این زمان
دارم حرفی من به تو از عمق جان
جای تو در خانه ات خالی بود
کشور خود را برای خود بدان

ملّت ایران مصمّم برقرار

۸ : ملّت ایران مصمّم ، برقرار
از برای حلّ مشکل پای کار
با کسی شوخی ندارد جدّی است
میکند دار و ندارش را نثار

کشور ایران عجایب کشوریست

۷ : کشور ایران عجایب کشوریست
مرز و بومش پهنه ی پهناوریست
امر آبادانیش طولانی است
میشود آباد ، از بنیه قویست

مردم ایران زمین یار شما

۶ : مردم ایران زمین یار شما
مهربانند و کمک کار شما
گام اوّل از شما یک یاعلی
مردو زن یاور و غمخوار شما

باشد آغوش وطن کوی شما

۵ : باشد آغوش وطن کوی شما
ملّت است و بوسه بر روی شما
کافی است برگشته اینجا مُلکتان
روی هر خیر و خوشی سوی شما

هموطن دوران فترت مرده است

۴ : هموطن دوران فترت مرده است
چوب حرّاجی به ذلّت خورده است
با وطن آخر لجاجت تا به کِی ؟
هر که برگشت از لجاجت برده است

اکثراً از تو و از من بوده اند

۳ : اکثراً از تو وَ از من بوده اند
رفته اند و گفته اند آسوده اند
رو شد از دوری غمین و خسته اند
در کویر غربتند ، افسرده اند

ما همه با هم شده ایرانیان

۲ : ما همه باهم شده ایرانیان
خاک ایران ارثی از اجدادمان
درد هریک درد و رنجی مشترک
فارغ از هر رنگ و هر دین و زبان

عدّه ای از ما شده غربت نشین

۱ :عدّه ای از ما شده غربت نشین
گشته با دوری و رنج آن عجین
باد سرد و تلخ غربت می وزد
میهن از داغ جدائی ها غمین