اشعار احمد یزدانی

آتش جانم بمن گفت ببین سرخیم ،، شعله ورم باقیم سرد شوم نیستم

اشعار احمد یزدانی

آتش جانم بمن گفت ببین سرخیم ،، شعله ورم باقیم سرد شوم نیستم

اشعار احمد یزدانی

تنگه ی واشیم و گردنه ی حیرانم
مستی نیمه شب و ذکر سحرگاهانم
ناز آواز بنانم ، هنر فرشچیان
شعر پروین و فروغم ، قدحِ قوچانم
مِی خوری باده فروشم ، دل عاشق دارم
بنده ای منتظرم ، کولی سرگردانم
برج میلاد نگاهم به جهان انسانیست
تخت جمشیدم و هر گوشه ای از ایرانم.

تبلیغات
Blog.ir بلاگ، رسانه متخصصین و اهل قلم، استفاده آسان از امکانات وبلاگ نویسی حرفه‌ای، در محیطی نوین، امن و پایدار bayanbox.ir صندوق بیان - تجربه‌ای متفاوت در نشر و نگهداری فایل‌ها، ۳ گیگا بایت فضای پیشرفته رایگان Bayan.ir - بیان، پیشرو در فناوری‌های فضای مجازی ایران
طبقه بندی موضوعی
بایگانی
نویسندگان

۴ مطلب در مهر ۱۳۹۵ ثبت شده است

با یاد حسین زندگی باید کرد


در ساحت عشق بندگی باید کرد


اوجِ شرف و وفای عهد است عبّاس


در نوکریش دَوَندگی باید کرد🌷

  • احمد یزدانی
بعد از هزارو سیصدو اندی سال
                از ذکر درد تو گریانم
                   گلواژه های شرافت را
                  از دفترعروج تو می خوانم
 
سروی به اهل بیت پیمبر تو
با جسم قطعه قطعه و عریانت
                هرلحظه بر تو سلام الّه
                 در یاد قتلگاه و ستورانم
 
هر حرکتِ تو آیه ای از قرآن
            هستی چراغِ هدایتگر
          هر تکیه از تو پر از عاشق
               خوشبخت اینکه مسلمانم
 
تو معبری به یقین هستی
         اوج کرامتِ دین هستی
                از نوکرانِ شما هستم
    ارباب از درد تو گریانم
 
اوجی تو ، قُلّه توئی آقا
       تسکین زخم عمیق من
            داروی درد بشر هستی
        خورشید تابناک دل و جانم
 
مجنون عشق شما  هستم
      گمگشته ، عاشق دیوانه
              تا وقت آمدن صاحب
         در سایه سار حضرت سلطانم.
                                 احمد یزدانی
@Ahmadyazdany
  • احمد یزدانی

 

گفتن از دریا برایم قصّه بود

وسعتش در ذهن من مانند رود

تا که دستم را گرفت و برد دوست

دیدم و از جانِ من برخاست دود

سالها در حسرتش میسوختم

من سوار موج و موجم در ربود

با همه خیزاب ها و هیبتش

با کفِ برلب وَ خارج از حدود

موجهای سرکش و غرقاب ها

بیکرانه وسعت کشف و شهود

روح انسان و نهنگی روبرو

یونِس أمد یادِ من ،بودو نبود

جمع خیر و شر وَ خوبی و بدی

راهی و در لحظه ممنوع الورود

عمق و پهنا ، عالمی پیچیدگی

چشم گوش و گوش چشمی بی قیود

در بلندِ موجهایش گُم شدم

آمدم از اسب خودخواهی فرود

تازه دانستم که عالم کوچک است

در قبال قدرت حَیّ ودود .

  • احمد یزدانی

در لحظه خوش و از عمر خود دلگیریم

یک چند جوان بوده و عمری پیریم
تفسیر تمام زیر و بم ها سخت است

یک نقطه و بی شمارها تعبیریم .

  • احمد یزدانی