اشعار احمد یزدانی

آتش جانم بمن گفت ببین سرخیم ،، شعله ورم باقیم سرد شوم نیستم

اشعار احمد یزدانی

آتش جانم بمن گفت ببین سرخیم ،، شعله ورم باقیم سرد شوم نیستم

اشعار احمد یزدانی

متفاوت هستم ، احمد یزدانی
با نگاهی ویژه ؛ بینشی انسانی
اهل شعر و واژه ، جمله را میکاوم
گاه صاف و آبی ؛ گاه هم بارانی
جنس من از هجرت ،ره سپردن کارم
عاشق تغییرات ؛ریشه ای ، بنیانی
مثل شمعی روشن ، سوز و سازی دائم
گریه هایم جانکاه ، ضجّه ها پنهانی
ساده ؛ بی پیرایه ،بی گره ؛ بی مشکل
خاطراتی روشن ؛ سختی و آسانی
ایده آلم قُلّه ، رو به آنجا راهی
ظاهرم آرام است ،سینه ام طوفانی
میکنم با شعرم ؛ رو به فردا پرواز
هاله ای از احساس ؛ مثبت و نورانی
عاشقِ زیبائی ، مثل گل ،آزادی
نا امیدی محکوم ، کردمش زندانی .

پیام های کوتاه
تبلیغات
Blog.ir بلاگ، رسانه متخصصین و اهل قلم، استفاده آسان از امکانات وبلاگ نویسی حرفه‌ای، در محیطی نوین، امن و پایدار bayanbox.ir صندوق بیان - تجربه‌ای متفاوت در نشر و نگهداری فایل‌ها، ۳ گیگا بایت فضای پیشرفته رایگان Bayan.ir - بیان، پیشرو در فناوری‌های فضای مجازی ایران
طبقه بندی موضوعی
بایگانی
پربیننده ترین مطالب
نویسندگان

۲۴ مطلب در فروردين ۱۳۹۹ ثبت شده است

  • احمد یزدانی

  • احمد یزدانی

زد تلنگر را کرونا ؟ حالتان جا آمده؟

دید منفی رفت و جایش دید زیبا آمده؟

شد عزیز آن رفت و آمدها ؟ سفرهای قدیم؟

ناسپاسی مُرد و شکر از آن به دنیا آمده؟

ارزش نزدیک هم بودن شد اکنون آشکار؟

یاد باغ و چشمه ی پائین و بالا آمده ؟

خنده های باصدا و شب نشینی ها چطور؟

یادی از همسایه ها و لطف آنها آمده ؟

قیمتی شد در کنار هم و باهم زیستن؟

یاد ارزش های شاد و با مسمّا آمده؟

من که سیلی خوردم از دست کرونا سخت و بد،

چشم من شد باز و عقلم بر سرِ جا آمده

عمر من دارد بهای تازه ای در سال نو

عاشقی بار دگر در یادم حالا آمده ،

  • احمد یزدانی

کرونا گوش کن آمد بهاران

شد آتش بس از آن در خاک ایران

تو ناخوانده به ما وارد شدی ما

پذیرائی نموده از تو با جان

نثارت کرده ما بدها و بیراه

و نفرین را دسر بر آن فراوان

شد اکنون وقت رفتن موسم ترک

شب عید است و سرها در گریبان

قدم رنجه نمودی آمدی تو

شده پوشیده وضع نابسامان

بهانه شد که تا مانده به خانه

شود سختی بیرون رفتن آسان

تو اکنون هم بهانه هم کلاسی

شده ماسکت کراوات فقیران

سوپر ماسک دو فیلتر رنگ آبی

نشان ثروت است و پولداران

طلبکاری کجا جرات نماید

که حرفی آورد از خود به میدان؟

ز دست کارکردن رسته تنبل

تو هستی تنبلی را نور چشمان

تلاشت ثبت گینس گشته اکنون

همه در ذات خود گردیده زندان 

پذیرائی شدی ، برگرد و گمشو

نباش ایران دگر ناخوانده مهمان

سخن ها را شنیدی زشت و زیبا

برو در خانه ات ، در شهر ووهان

اگر لج کرده خواهی تا بمانی

شود ثابت که جاسوسی ز شیطان

سخن گفتن شود با تو عوض ، بعد

شود رو واکسنت ، این گوی و میدان ،

#کوتوال_خندان

  • احمد یزدانی