به کشتی در دل دریا رهائیم

 

 

 

 

همیشه عاشق و در پای کارم

 

 

 

 

با تحمّل که بود معجزه گر چون افیون

 

 

با تحمّل که بُوَد معجزه گر چون افسون
می شود خون رگِ تاک شرابی گلگون
تا نباشد هنر صبر نبیند مجنون
وصل لیلا که از عشقش شده دل از او خون.
#مجموعه_اشعار_احمد_یزدانی
#عاشقانه_ها
@ahmadyazdany

 

رفتی و یاد تو شد فسانه

 

 

رفتی و یاد تو شد فسانه
آتشت در دلم جاودانه
تا نیائی نمیگیرم آرام
میکشم از شرارت زبانه
شعله ور در گدازم شب و روز
تو همه شکوه ای از زمانه

منتظر هستم ای نازنینم

آتش یاد تو جاودانه
زندگی بی تو رنج و عذابه
تو نباشی چو زندان جهانه.

 

عزیزان عمر ما کوتاهه کوتاه

عزیزان عمر ما کوتاهه کوتاه
سر راهه همه یک چاهه یک چاه
بسویش ما شتابان می شتابیم
سرانجام جهان یک آهه یک آه .

 

.

 

گیج و حیرانم ز وضع بادها

 

 

گیج وحیرانم زِ وضعِ بادها
بام یک بام و هوا باشد  دوتا
می بُرَندو  میبَرَندو  می دَوَند
همرهِ هر باد هرسو  میروند
چشمِ امّیدِ همه  روزِ حساب
روزهایی که بیاید با شتاب
راستی آنجا نباشد بی کتاب؟

یا نباشد چهره ها پشت نقاب؟
از ریا وُ  رنگ آیا پاک هست؟
در دو چشمِ حقّه بازی خاک هست؟
پلکِ پنهانی نپوشد روی حق؟
رشوه خواری پُر نسازد جویِ حق؟
یا روابط ، پول و پارتی ها ،چطور؟
ظالم از عادل نسوزاند موتور؟
با زبان بازان چه تدبیری کنند؟
سفته بازی را چه تفسیری کنند؟
هست حق در جایگاهِش سربلند؟
یا که آنجا هم تقلّب میکنند؟
Kootevall.blog.ir

 

تنها و ترک خورده در خلوت زندانم

 

تنها و ترک خورده در خلوت زندانم
هر صبح سرآغازی در حسرت پایانم
من منتظرم شاید قاصد برسد از ره
تا او نرسد در خود سرگشته و حیرانم
تنهائی و طوفانی طوفانی و تنهائی
این است تمام من آغازم و پایانم
گفتند بهار آمد در پشت در است اکنون
باور شده ای مسخم  دستی به گریبانم

محتاج بهارانم در حسرت بارانم
ای ابر نمیباری؟ یک عالمه طغیانم.۰

 

چون فوتون با گرانشی از نو

 

چون فوتون با گرانشی از تو
میشوم مرد عاشقت از نو
با بکابی که می‌شود از من
آن زمان یک وَ یک نگردد دو .

 

 

میکند قرن ها طلوع اینجا

می‌کند قرن ها طلوع اینجا
آفتاب از زمین نه از بالا
حضرتِ رحم ، ضامن آهو
شده خوبی اسیر تو آقا
همه ی مهر عالمی در دل
سینه ی شیعیان و مهر شما
هر زمانی که ذکر مشهد شد
گشته در سینه از طپش غوغا
از خدا انتخاب شد ایران
که شود خاک پای زائرها
دلربائی شروع شود از صبح
رقص زیبائی از کبوترها
جذبه ی نامتان کند تسخیر
از خراسان تمام دل‌ها را
غربت از عطرتان وطن آسا
چتر امنیّت شما بالا
یا امام رضا عزیز همه
بپذیرید این تمنّا را .

 

 

 

اینها تروریست حومه ی بغدادند

 

اینها تروریست حومه ی بغدادند
جنتلمن نوعروس صد دامادند
با دستکشی از حریر و دستی چدنی
در غارت مردم جهان استادند.
 

اگر وعده به میدان پای کار است

اگر وعده بمیدان پای کار است
اگر جای عمل حاکم شعار است
اگر نامحرمان اینجا امینند
اگر خونابه اشک روزگار است

اگر دارد طمع بر شیر روباه*
اگر شد کعبه ی مردم اروپا
اگر وادادگی دارد تفاخر
اگر شد بر جوانان غرب رویا

اگر در واعظان دیگر عمل نیست
اگر یکعدّه میگویند دین چیست
اگر شد مدّعی شیطان به ایران
اگر همخوابه ی کشور گرانیست

اگر شد ارثیه امر ریاست
اگر بیماری ما رو به شدّت
اگر از در شده وارد چپاول
اگر دزدی شود از جیب ملّت

اگر تحریف می گردد وقایع
اگر محصول خرمن هاست ضایع
اگر پند خردمندان فراموش
اگر لنگ است اوضاع صنایع

اگر چشم وطن چون ابرها خیس
اگر تهدید می گردد نوامیس
اگر باند است حاکم جای قانون
اگر شادی ز سردی میزند ریس

اگر تلخ است گفتن از حقایق
اگر کشتی ما گردیده قایق
اگر طفل روابط نخبگی هست
اگر نخبه کند در انزوا دق

اگر سرقت هنر مثل هنرهاست
برای سارقان بستر مهیّاست
تمام واکنش ها از کُنش هاست
همه از انعکاس خواب ماهاست.

من اینجا با خیالت میکنم بیهوده دلشادی

 

 

من اینجا با خیالت میکنم بیهوده دلشادی
نمیدانم تو هرگز در سراب عشق افتادی؟
تو آنسوئی من اینسو غرق رویایت گرفتارم
جنون میتازد از هرسو به روح من به استادی
به تاراج زمان تن داده ای تنها و غمگینم
بگو آیا تو هم چون من به این تاراج تن دادی ؟

 

می رسد فصل بهار و گرم از آن بازار عشق

 

 

 

 

زندگی پر شده است از غم و درد

 

 

 

 

قدّ رعنا رُخ چون ماه داری

 

 

 

 

هزار راه نرفته به پیش روست بیا

 

 

 

 

همیشه عاشق و در پای کارم

 

 

 

 

نمی بینم خودم را در میان گام های تو

 

 

 

 

کنون که هستم و هستی به هم بورزیم عشق

 

 

 

 

آمدی روشن شد از تو خانه ام