چون چشمه ساری سوی تو می آیم ای رود

چون چشمه ساری سوی تو می آیم ای رود
از آتش جان من اکنون مانده است دود
تقدیم تو این تاروپود جان شیدا ،
از جان شیدا روح زیبا می برد سود .

عدّه ای کلّه خر بی خاصیت

عدّه ای کلّه خر بی خاصیّت
کرده اند قالی کاشان را نمد
خیر و خوبی در  شعار و در عمل
هرچه کردند بوده است خارج ز حد
با تصوّرهای خودخواهانه ای
هرچه مردم گفته آنها خوانده بد
پخته اند آشی که روغن وازلین
روی آن تا یک وجب همچون لحد
با دغلکاری و از روی ریا
کرده حاکم مردمان پر حسد
هرچه از آنها بنا شد تا کنون
شد برای جامعه مانند سد
گرچه مردم رانده آنها را ، ولی
بوده دائم در تکاپوی صدد
تا که از نو آمده بر روی کار
نمره ی دزدی خود را کرده صد
دستشان رو شد دگر بی فایده
هر قدم یا هر کلام و هر مدد
برده اند در زیر پا هر نکته را
هر سخن یا هر عمل یا هر عدد
آخر قصّه و روشن گشته است
در تمام امتحان ها گشته رد .

عشق عزیز ای گوهر تابناک

عشق عزیز ای گوهر تابناک
زیر قدم های تو عالم چو خاک
دیده ی بینای زمین و زمان
گشته جهان از نفسَت عطرناک
مستی جان های تنابنده ای
باده ی نابی تو ؛ چو خونی به تاک
هم قدم شاخه ی زیبای یاس
دوری تو کرده مرا بیمناک
کن تو به اعلام حضورت خوشم
خون به دلم بی تو ، دلی چاک چاک .

وضع کنونی بوده در عالم پدیده

وضع کنونی بوده در عالم پدیده
هر پرده از معصومیت گشته دریده
شد خودنمائی اصل اوّل در جوامع
عقل از سر عقلانیت گوئی پریده .

دخالت کرده در خوردن و خوابیدن

دخالت کرده در خوردن و خوابیدن
برای گریه ی مردم و خندیدن
ز خودخواهی گروهی مدّعی هستند
تمام وقت آنها نسخه پیچیدن .

بوده ما ملّت آزاده ی در آرامش

بوده ما ملّت آزاده ی در آرامش
شهره بوده به جهان ثروت ما ، آسایش
داده بر باد فنا خاطره های خوش ما
نفسی هم اگر اکنون برسد با خواهش ،

شده ثابت که ز خوشبختی ما بیزارید
دشمنی کرده ولی گفته که ما را یارید
شده ما مفتضح عالم و عامی اکنون
جز گداپروری آیا هنری هم دارید ؟

هرکدام آمده باری شده بر شانه ی ما
غارتی کرده طمعکاریتان خانه ی ما
وعده ها داده از علم و هنر و اندیشه
کرده بیغوله ی غم لانه و کاشانه ی ما ،

کرده کاری که ربا حاکم میدان شده است
بحث تولید وطن چون دژ ویران شده است
کرده کاری که همه جیره خورند از بانکی
کارتان چون تبر و شاخه ی لرزان شده است

در جهان هر که قوی بود ز ما دوری کرد
تن سالم شده بیمار و گرفتار از درد
هرکسی آمده دارد طمع مال و منال
همه دلگرم زما بوده ولی ما دلسرد

برده ما را به سراغ خطراتی که نگو
شده برپا ز شما ها چه بساطی که نگو
گوئیا روی زمین نه ، همه در رویائید
بوده آلوده به انواع صفاتی که نگو ،

جیب مردم شده است پهنه ی صرّافیتان
خنده دارد هنر سمبل و حرّافیتان
از توهّم خوش و دلبسته به دنیای خیال
آمده وقت خوش دیدن علّافیتان .

دیده ای ماهی از آن افروختی

دیده ای ماهی از آن افروختی
چشم تورت را به دریا دوختی
در خیال خام خود بودی ولی
صید در دامت نرفت و سوختی .

تو مهربانی در دل نشسته ای

من بوده اسیر درد و رنجی جانسوز

من بوده اسیر درد و رنجی جانسوز
دردم شده از برای من هستی سوز
هرکس به کمک آمده با غمخواری
با باید و شاید و گمانی مفروض
تا آنکه رسید راه حل از خالق
چشمم به رهِ آمدنش بود هر روز
رفت آنهمه درد و رنج من چون آمد
شب شد ز محبّت عزیزم چون روز
برگشت دوباره شادی دیرینم
گردیده غم  از محبّت او پاسوز
از خالق خود کنم به زاری خواهش
کن جان خردمند ورا حفظ از سوز
در سینه ی او که مهبطی از عشق است
از لطف خودت چراغ شادی افروز
از گرمی و نور او جهان روشن کن
لبهای سخن چین بداندیش  بدوز
از نور خودت بده به او پاداشی
تا گشته چو خورشید تو عالم افروز
الماس گرانبهای مهر از او را
در باغ بهشت مهربانی اندوز .

دنبال روی شاه دل ها در رکاب تو

دنبال روی شاه دل ها در رکاب تو
سوزانده ام سرباز خود را با عذاب تو
بیراهه را طی مینمودم جای ره عمری
در جستجوی مقصد خود در سراب تو .

از آدم آلوده به غیبت پرهیز

از آدم آلوده به غیبت پرهیز
از آن که سخن گفته به تهمت پرهیز
از آنکه به گردنش حقوق مردم
باشد و نموده استراحت پرهیز .

آغاز شد آزادی از گوشه ی زندان ها

آغاز شد آزادی از گوشه ی زندان ها
پژمرد گل زیبا در کُنجِ گلستان ها
از رنج قفس بلبل ، زد چهچهه با حسرت
آتش شده خاکستر از داغ زمستان ها .

همدم تنهائی خود چون شبی وامانده ام

همدم تنهائی خود چون شبی وامانده ام
وایِ من ، در غربتم تنهای تنها مانده ام
رقص آتش بود برپا ، دلبران در دلبری،
شاهدان رفتند و من سرخورده ای جا مانده ام .

آرامش وعده داده چون نزدیک است

آرامش وعده داده چون نزدیک است
جای کره ی سیلی ما در خیک است
اوضاع زمانه زیر و رو شد دیگر
دستور غذای کلّه پاچه شیک است .
#کوتوال_خندان

هموطن عمرت دراز و خیر پیش

هموطن عمرت دراز و خیر پیش
شادمان باشی و غم هایت پریش
خالق عالم بود یاور تو را
کارگر بر تو نگردد هیچ نیش
ضربه از بیگانگان دور از تو باد
مانده ایمن از خیانتهای خویش
گشته اینترنت برای تو قوی
بوده در بام تو میزان حال دیش
کرده با تو همرهی اطرافیان
داده با قدرت به سختی ها تو کیش
در سرازیری و سربالای راه
گشته نیروی تو از هرروزه بیش
جمله ی آخر ، تمام دلخوشی
گشته چسبیده به جانت با سیریش .

سالک سفرم بسته و چشمان به راهم

ساک سفرم بسته و چشمان به راهم
دنبال تو می گردد و هستی تو پناهم
دل برده ای از من و رها کرده و رفتی
داغ تو به دل دارم و عشق تو گناهم
من در به در وحشی چشمان تو هستم
در حسرت چشمان تو یک عالمه آهم
حیرانی و ویرانی و حسرت شده کارم
تا روز رسیدن به تو چون روز سیاهم
باشد همه ی خواهش من یک نگه از تو
وقتی نپذیری بپذیرم که تباهم
زیبای ستمگر که به مرگم شده راضی
جان می دهم آسان تو اگر کرده نگاهم .